Μαρτυρία κυρίας Ελένης από Γερμανία για τον μακαριστό π. Μελέτιο Αϊβαζίδη από τα Γιαννιτσά

Γνώρισα τον π. Μελέτιο μέσω μιας φίλης. Με τον π. Μελέτιο μιλούσα για περίπου δύο χρόνια, αλλά μόνο τηλεφωνικά. Κάποια στιγμή, μετά από τα δύο χρόνια, πήγαμε με τον άνδρα να τον συναντήσουμε και προσωπικά. 

Με το που άνοιξε η πόρτα, έλαμπε ολόκληρος και για 2-3 δευτερόλεπτα έμεινα άναυδη. 

''Τι έπαθες; Σοκαρίστηκες;'', μου είπε. 

Είναι αλήθεια, ότι όντως είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.

Τώρα θα σας διηγηθώ ένα σημαντικό γεγονός:

Κατά το διάστημα, που μιλούσαμε τηλεφωνικά μόνο, είχα μεγάλο πρόβλημα με αλλεργίες, που είχαν να κάνουν κυρίως με το φαγητό. Το σιταρένιο ψωμί κι όλα τα ζυμαρικά μου προκαλούσαν μεγάλο πρόβλημα, όπως και οι πατάτες. Είχα αδυνατίσει πάρα πολύ, λόγω του ότι έτρωγα ελάχιστα και συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. 

Ο γιατρός, που με εξέτασε με υποχρέωσε για λόγους υγείας να τρώω προϊόντα από Dinkel (προφανώς ζέα), τα οποία σημειωτέον είναι και πολύ ακριβά. Η αλλεργία αυτή είναι σοβαρής μορφής και κατά την εκτίμηση του γιατρού σχεδόν ανίατη με ιατρικές μεθόδους. 

Εγώ εξέφρασα το πρόβλημα μου στον πατέρα Μελέτιο κι αυτός συνέχεια με συμβούλευε να πιστέψω, ότι όλα μπορεί να τα θεραπεύσει ο Θεός. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα, ότι θα πρέπει να κάνω ξανά εξετάσεις, για να δω τί γίνεται με αυτήν την αλλεργία επιτέλους, γιατί είχα αδυνατίσει ανησυχητικά πολύ και επίσης είχα τη διαίσθηση ότι οι προσευχές του γέροντα ίσως είχαν εισακουστεί. 

Πήγα στο γιατρό, με εξέτασε κι είπε στις νοσοκόμες να μου πάρουν αίμα, επειδή παρατήρησε κάτι πάνω μου που τον έκανε να αναφωνήσει: 

''Αποκλείεται, αυτό δεν είναι δυνατόν!''. 

Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα, για ποιον λόγο πήρε αυτήν την έκφραση και τρόμαξα. Επίσης μου είπε, να πάω ξανά εκεί με κάποιον που γνωρίζει καλά την Γερμανική, επειδή εγώ δεν την γνώριζα καλά τη γλώσσα. Πήγα στο σύζυγο μου και του είπα, πως κάτι σημαντικό είχε συμβεί, γιατί το ύφος του γιατρού φαινόταν ταραγμένο. 

Πήγαμε μαζί, μετά από κανά δυο μέρες, στο ιατρείο, γιατί ο άνδρας μου μιλάει καλά τα γερμανικά κι ο γιατρός του είπε στα Γερμανικά: ''Gott sei dank (δηλαδή. δόξα τω Θεώ), εξαφανίστηκε η αλλεργία.'' 

Απλώς έπρεπε πλέον να προσέξω να μην παχύνω, γιατί οπωσδήποτε λόγω της στέρησης θα άφηνα τον εαυτό μου ελεύθερο, να απολαύσει αυτά τα προϊόντα που 5 με 6 χρόνια τα είχα στερηθεί. Εγώ μετά από αυτό γύρισα κατευθείαν στο σπίτι και τηλεφώνησα στον πατέρα Μελέτιο. 

Πριν προλάβω να πω κάτι μου είπε: 

''Ούτε ένα ευχαριστώ δεν μου λες Ελένη!''. 

Βέβαια το είπε αστειευόμενος, γιατί γνώριζε ήδη ότι έχω θεραπευτεί, πριν ακόμα προλάβω να του το πω. Άλλωστε μου έλεγε στο παρελθόν, ότι ξοδεύω πολλά χρήματα για το φαγητό, γιατί αυτά που μου συνέστησε ο γιατρός να τρώω κοστίζουν σχεδόν 3πλάσια από τα κανονικά. 

Οι προσευχές αυτού του ανθρώπου με βοήθησαν πολύ και τον ευχαριστώ πολύ γι´αυτό, ακόμα κι εκεί που βρίσκεται τώρα.