Ό Αγιορείτης μοναχός πατήρ Γερβάσιος. τής Ίεράς ΜονΛς Σίμωνος Πέτρας, έλεγε:
«Γύρω στό 1960 πήγαμε μιά παρέα παιδιά, συμφοιτηταί τότε, στό Νοσοκομείο Λοιμιοδών Αγίας Βαρβάρας στό Αιγάλεω.
Ο Άγιος Νικηφόρος τα τελευταία του χρόνια, στο κελλάκι του,
στο Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων Αγίας Βαρβάρας Αθηνών.
Την εποχή εκείνη δεν πήγαιναν στον Άντιλεπρικό Σταθμό έπισκέπται, πιιρά μόνον ελάχιστοι. Εκεί βρήκαμε ένα σεβάσμιο καί γλυκύτατο Γέροντα, τόν πατέρα Νικηφόρο, πάρα πολύ χαριτωμένον, θεοφόρο κιιί ενάρετο άνθρωπο.
Αφού πήραμε τήν ευχή του καί καθίσαμε, μάς είπε: “Παιδιά μου, προσεύχεσθε: Καί πώς προσεύχεσθε;" Εμείς τού είπαμε, ότι προσευχόμαστε με κάτι αυτοσχέδιες προσευχές, που μάθαμε καί λέγαμε στήν οργάνωση που πηγαίναμε.
Τότε αύτός μάς είπε: “ Όχι έτσι, αλλά με τήν ευχή τοΰ Ιησού νά προσεύχεσθε, μέ τό Κύριε Ιησού Χριστέ, έλέησόν με. ’Έτσι νά προσειιχεσθε. "Ετσι είναι καλά”.
Καί μάς έδίδαξε λίγο-λίγο καί σιγά-σιγά τήν ευχή».
«Πηγαίναμε», έλεγε ο μακαριστός Πατήρ Γερβάσιος, «στους λεπρούς να τους παρηγορήσουμε και αυτοί μας έμαθαν να προσευχώμαστε».
Από το βιβλίο: «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ, Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ (1890 - 1964), Σίμωνος Μοναχού.
ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΣΚΗΤΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου