– Θά θέλατε νά ρωτήσετε κάτι, άγιοι άδελφοί; Θά ήθελα κι εγώ νά ρωτήσω εσάς.
Οι άνθρωποι πάντοτε έχουν περισσότερα ερωτήματα παρά άπαντήσεις. Ρωτήστε εσείς έμενα καί θά ρωτήσω έγώ έσάς.
Συναντάμε, λέτε, πολλούς άνθρώπους πού πιστεύουν στόν Θεό, άλλά αρνούνται τήν ύπαρξη του διαβόλου. Καί σκεπτόμαστε ότι αύτό είναι κάποιου είδους σύγχυση καί άπομάκρυνση άπό τήν Ορθόδοξη Πίστη.
Σωστά σκέπτεστε, άγιοι άδελφοί μου. Ή σύγχυση καί ή πλάνη σαφώς είναι απομάκρυνση άπό τό Εύαγγέλιο καί τήν Ορθόδοξη Πίστη, καί μάλιστα μεγάλη. Όποιος δέν πιστεύει στήν ύπαρξη τού διαβόλου, δέν πολεμά καί ένάντια στόν διάβολο. Στό διάβολο συμπαθέστεροι είναι εκείνοι πού δέν πιστεύουν στήν ύπαρξή του καί τή δράση του. Αφού μόνο τότε μπορεί ήρεμα νά φέρει εις πέρας τό δολοφονικό του έργο. ’Άν δέν ύπήρχε ό διάβολος, όλο τό κακό καί κάθε άμάρτημα θά έπρεπε νά τά προσάψει κανείς στόν Θεό. Αύτό είναι φοβερό καί νά τό σκεφτεί κανείς, αδελφοί μου. Αφού στήν περίπτωση αυτή ό Θεός θά ήταν ταυτόχρονα καί αλήθεια καί ψέμα, καί φως καί σκοτάδι.
Ναί, τό ότι ό ‘Άγιος, ό Τρισάγιος Θεός μας, θά ήταν Θεός καί διάβολος, όπως ατούς εθνικούς, είναι παράλογο. Σέ τί θά μάς χρησίμευε τότε ή Βίβλος; Τί θά είχε άπομείνει άπό τό Εύαγγέλιο καί άπό τούς λόγους του Χριστού γιά τούς δαίμονες καί γιά την εξουσία Του πάνω στά κακά πνεύματα τού σκότους; Τί θά κάναμε με ολόκληρη τήν Καινή Διαθήκη καί μέ τήν τεράστια εμπειρία των Αγίων, άπό άμνημονεύτων χρόνων έως σήμερα; Νά σκίσουμε, λοιπόν, τίς σελίδες των Εύχολογίων, οπού είναι γραμμένες οί προσευχές των Αγίων γιά τήν έκδίωξη των δαιμόνων άπό τούς δαιμονισμένους καί εκείνες τίς άλλες γιά τήν προστασία άπό τούς δαίμονες; Τότε πρέπει νά σκίσουμε ολόκληρο τό Εύχολόγιο, μαζί μέ ένα μεγάλο μέρος τής Καινής Διαθήκης. Θά έχετε άκούσει κατά τή Βάπτιση ό ιερέας νά ρωτά τόν βαπτιζόμενο: «Άποτόσση τώ Σατανά; καί πάσι τοις έργοις αυτού; καί πάσι τοις άγγέλοις αυτού;». Τρεις φορές θέτει τό έρώτημα καί περιμένει τήν άπάντηση: «Αποτάσσομαι». Τότε ό ιερέας δίνει έντολή: «Έμφύσησον καί έμπτυσον αυτόν». Καί κατόπιν ό ιερέας ρωτά: «Συντάσση τώ Χριστώ;». Άπάντηση: «Συντάσσομαι» (τρεις φορές). Έρωτά: «Πιστεύεις αύτώ;». Άπάντηση: «Πιστεύω αύτώ ώς Βασιλεί καί Θεώ».
Όπως στό χειρουργείο τό δηλητηριασμένο αιμα καί τό πύον άποβάλλονται, καί νέο ύγιές αίμα διοχετεύεται στό ανθρώπινο σώμα, έτσι καί μέ τή Βάπτιση απομακρύνεται ό διάβολος άπό τόν άνθρωπο, καί εγκαθίστανται ό Χριστός μέ τόν Πατέρα καί τό Άγιο Πνεύμα. Μέ τή Βάπτιση αρνούμαστε τόν διάβολο καί συντασσόμαστε μέ τόν Χριστό. Άλλο είναι νά απαρνηθείς τόν διάβολο καί άλλο νά αρνηθείς τήν ύπαρξη τού διαβόλου. Στήν πρώτη περίπτωση λαμβάνουμε εισιτήριο γιά τή Βασιλεία των Ουρανών, στή δεύτερη τό σκίζουμε. Αλίμονο, αδελφοί μου, πόσο τραγικός είναι άραγε ό φόβος των ανθρώπων γιά τά μεγάλα ύψη καί τά μεγάλα βάθη; Τούς αρέσουν τά χαμηλά καί αρέσκονται στά ρηχά. Στά ύψη καί τά βάθη τούς πιάνει ζάλη.
Γι’ αυτό πολλοί αρνούνται καί τά δύο: τήν Θεότητα τού Χριστού καί τήν ύπαρξη τού διαβόλου. Θέλουν νά τά έξομοιώσουν καί νά τό άπλοποιήσουν. Αλλά ότι οί άνθρωποι προσπαθούν νά άπλοποιήσουν, τό περιπλέκουν περισσότερο. Άν ήταν αύτοί νά δημιουργήσουν τόν κόσμο, θά έφτιαχναν μόνο πεδιάδες γιά λάχανα καί μικρούς λόφους γιά πίκ-νίκ. Γι’ αυτό είναι γι’ αύτούς παράξενα τά Θεϊκά ύψη καί τά βάθη τού Άδη!
Όσοι αρνούνται τή Θεότητα τού Χριστού, αρνούνται τήν αγάπη τού Θεού γιά τούς ανθρώπους, καί όσοι αρνούνται την ύπαρξη τού διαβόλου, συκοφαντούν τόν Θεό σάν να είναι ό πρωταίτιος τού κακού. Οί εχθροί τού Χριστιανισμού εργάζονται εντατικά μέσα άπό τίς δύο αρνήσεις, ώστε να φέρουν σύγχυση στις τάξεις των πιστών Χριστιανών.
Όμως εσείς μήν έπιτρέψετε τή σύγχυση, άγιοι αδελφοί. Διαβάζετε τό Εύαγγέλιο καί θά καταλάβετε ότι πρώτο καί θεμελιώδες έργο τού Σωτήρα ήταν ή νίκη Του έπί τού Σατανά. Ή έκδίωξη δαιμόνων από τούς κυριευμένους από τούς δαίμονες είναι θαύμα τών θαυμάτων, πού κανείς από τούς ανθρώπους ποτέ δέν κατάφερε να κάνει. Ούτε σήμερα οί δαιμονισμένοι μπορούν να απελευθερωθούν από τά δαιμόνια μέ άλλο τρόπο, παρά μόνο μέ τό Όνομα τού Χριστού. Ανάμεσα μας ύπάρχουν πολλοί ζωντανοί μάρτυρες πού είδαν σέ Όρθόδοξες μονές παράφρονες άνδρες καί γυναίκες να θεραπεύονται μέ την προσευχή καί τή νηστεία. Ή περίπτωση τών Γεργεσηνών έπαναλήφθηκε άμέτρητες φορές στήν ιστορία τής Εκκλησίας τού Χριστού. Καί έπαναλαμβάνεται.
Πέντε καθήκοντα έθεσε ό Χριστός στούς Αποστόλους Του, καί μέσω τών Αποστόλων στούς ποιμένες τής Εκκλησίας. Αυτά είναι:
– Κηρύσσετε λέγοντες ότι ήγγικεν ή βασιλεία τών ουρανών.
– Άσθενοΰντας θεραπεύετε.
– Λεπρούς καθαρίζετε.
– Νεκρούς έγείρετε.
– Δαιμόνια έκβάλλετε (Μτ. ι’, 8).
Αυτά τά πέντε καθήκοντα παραδόθηκαν από τούς Αποστόλους στην Εκκλησία ώς διαθήκη του Κυρίου· καί ή Εκκλησία τά επιτελεί ασταμάτητα καί ακάματα σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια. Όποιος ψαλιδίζει αυτή τή διαθήκη στό πρόγραμμα τής Εκκλησίας, είναι εχθρός τής ψυχής του. Όποιος ιερέας νομίζει ότι είναι άρκετό μόνο να κηρύττει τό Εύαγγέλιο, έκπληρώνει μόνο τό ένα πέμπτο τών έντολών.
Άραγε δέν είπε ό Ιδιος ό Χριστός ότι ή εκδίωξη τού διαβόλου είναι σημάδι του ερχομού τής Βασιλείας τών Ουρανών; «Εί δέ έγώ έν Πνεύματι Θεού έκβάλλω τά δαιμόνια, άμα έφθασεν έφ ’ υμάς ή βασιλεία του Θεού» (Μτ. ιβ’, 28). Καί τό πρώτο καί κύριο μεσσιανικό Του έργο ήταν να λογαριαστεί μέ τόν διάβολο, ό όποιος μέχρι τότε κρατούσε αυτό τόν κόσμο υπό την εξουσία του, σάν να είναι τό σπίτι του. Γι’ αυτό ό Κύριος μιλά σαφώς: «Πώς δύναταί τις είσελθείν είς την οικίαν του ισχυρού καί τά σκεύη αυτού άρπάσαι, εάν μή πρώτον δήση τόν ισχυρόν; Καί τότε την οικίαν αυτού διαρπάσει» (Μτ. ιβ’, 29).
Όποιος αρνείται αυτό τό ισχυρό έργο του Χριστού, αύτόν τόν αρνείται κι ό Χριστός, καί όποιος αρνείται την ύπαρξη τού διαβόλου, ας γνωρίζει ότι ό διάβολος δέν τόν αρνείται καί στά τελώνια θά τόν άναζητά σάν δικό του. Χάνει τόν εαυτό του, αλλά δεν παρεμποδίζει την εσοδεία του Χριστού. Γιατί, ποιος μπορεί να εμποδίσει τόν Κύριο να κάνει ό,τι σκέφτηκε; Όπως ό Ίδιος είπε γιά τόν Εαυτό Του πολύ καιρό πριν: «Πάσα ή βουλή μου στήσεται, καί πάντα οσα βεβούλευμαι, ποισω» (Ήσ. ΜΣΤ’ 10). Τό άκούσατε αυτό, άγιοι καί φωτισμένοι αδελφοί μου;
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Εσοδείες Κυρίου, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου