Στὴ Σκήτη τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος τῆς Κουτλουμουσίου, ὁ μοναχὸς Ἰωσήφ ο Κουτλουμουσιανοκητιώτης (1886 1992), θέλησε νὰ ἐπισκευάσει στὸ πάτωμα τῆς Καλύβας του ἕνα σανίδι ποὺ εἶχε σαπίσει.
Καθάρισε τὸ σάπιο, πῆρε μὲ ἀκρίβεια τὰ μέτρα, ἔκοψε τὸ σανίδι καὶ πῆγε νὰ τὸ τοποθετήσει. Ὅταν τὸ ἔβανε στὴν θέση του, τὸ σανίδι ἦταν μεγαλύτερο. Τὸ πῆρε, ἔκοψε τὸ περίσσιο καὶ πῆγε πάλι νὰ τὸ τοποθετήσει.
Τότε εἶδε πὼς ἦταν μικρότερο ἀπὸ ὅ,τι ἔπρεπε. Ὁ γερο-Ἰωσήφ, ἦταν μαραγκὸς στὸ ἐπάγγελμα. Παίρνει γιὰ δεύτερη φορὰ τὰ μέτρα, κόβει ἄλλο σανίδι στὰ μέτρα ποὺ χρειαζόταν μὲ πολλὴ ἀκρίβεια, πῆγε νὰ τὸ βάλει στὴν θέση του, ἀλλὰ καὶ πάλι περίσσευε. Τὸ ἔκοψε καὶ ὅταν πῆγε νὰ τὸ καρφώσει ἔγινε μικρότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου