Κύριε μου, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης: «Δεν μπορούμε μ’ ένα σάλτο ν’ αγιάσουμε. Σιγά–σιγά φτάνει ο άνθρωπος στον Θεό»

«Τον βλέπεις Αυτόν εκεί στον Σταυρό επάνω; Αυτός κρατάει το σύμπαν στα χέρια Του, έτσι, στην παλάμη Του. Ήρθε για σένα εδώ. Για μένα, για τον κόσμο ολόκληρο. Κι εμείς, Τ
ον κρεμάσαμε πάνω στο Ξύλο. Αυτός, όμως, δεν πέθανε! Ζει! Και, Αυτός είναι, που έπλασε εσένα, εμένα, όλους στον κόσμο. Και μας λέει: “Εγώ είμαι εδώ, παιδιά! Σε Μένα, ελάτε! Κάντε προσευχή, κι Εγώ θα σας βοηθήσω!”.«

»Όχι, να πηγαίνουμε κόντρα στον Κύριο, γιατί χαθήκαμε! Ακούτε; Δεν υπάρχει αλλού σωτηρία! Άμα φύγεις απ’ τον Κύριο, χάθηκες! Έπεσες στα γρανάζια του κακούργου, που μας κυνηγάει να μας σκοτώσει. Δεν τον ξέρεις εσύ ποιος είναι. Είναι μέσα στα καταχθόνια, του Άδου τα βασίλεια. Ούτε τ’ όνομά του να μην ξαναπείς. Τόσο μισερός είναι. Κατάλαβες;…«

»Να φυλάττετε τις εντολές του Χριστού. Αυτή είναι η βάση για να μπούμε στον Ουρανό. Δείτε και στην “Κλίμακα” του Αγίου Ιωάννου, ότι, σιγά–σιγά φτάνει ο άνθρωπος στον Θεό. Δεν μπορούμε μ’ ένα σάλτο ν’ αγιάσουμε. Όταν επιδιώκεις το αγαθό, τις αγαθές πράξεις, τις αρετές, τότε θέλεις να τις ξανακάνεις. Σου γίνεται συνήθεια. Πληρώνεσαι ψυχικά. Αν στη ζωή μας τηρήσουμε τις εντολές του Θεού, θα γίνουμε προφήτες, άγιοι, θαυματουργοί, θα ανασταίνουμε πνευματικά και ψυχικά τους ανθρώπους.«

»Παραβίαση των θείων εντολών σημαίνει χαστούκι στο πρόσωπο του Χριστού. Λες ψέματα; – δίνεις ένα χαστούκι στον Χριστό. Κάνεις μοιχεία; – τότε, Του δίνεις δύο χαστούκια!...»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ (1912–2006)
«Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου», Μέρος Β΄ («Νουθεσίες»), σελ. 184–185, Εκδόσεις Κ. Κυριακίδη, Νοέμβριος 2008.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου