Είπε γέρων ...

Κάποτε πήγε ένας μοναχός σ’ ένα κελί που ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρχοντικό, επίσημο.

Είπε:

Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα έτσι είναι και το κελί του. Πήγε σ’ ένα άλλο που ήταν ακατάστατο, αραχνιασμένο κι άνω – κάτω.

Είπε:

Ο Γέροντας είναι καλός, ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά, και δεν έχει καθόλου καιρό για τα υλικά.

Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα όμορφα.

Ότι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις.