Καρδιακή είναι η προσευχή, όταν τον νουν τον καταπίνει κυριολεκτικά η καρδιά. Εκεί βόμβες να πέφτουν, το σπίτι να καίεται, ο νους, δεν εννοεί να βγει από την καρδιά, έστω κι αν κινδυνεύει να καεί.
Αυτή είναι η πραγματική προσευχή που κεραυνώνει τον ουρανόν και φθάνει στον θρόνον του Θεού. Ο Μωϋσής, χωρίς καν ν’ ανοίξει το στόμα του, άκουσε τον Θεόν να του λέγει: “Τι βοάς προς με;”.
Σημαίνει ότι έβγαζε από μέσα κραυγή, σημαίνει ότι εκεραύνωνε τον ουρανόν με την καρδιά του.
Η Χαναναία, όταν παρακαλούσε τον Χριστό για το παιδί της, έλεγε με το στόμα “ελέησόν με”, αλλά εκ βαθέων ψυχής.
Αυτή ήταν καρδιακή προσευχή.
Παπα Χαράλαμπος Διονυσιάτης
Πηγή: FB Γεώργιος Καλογήρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου