Μου είπαν μερικοί ότι σκανδαλίζονται, γιατί βλέπουν πολλά στραβά στην Εκκλησία, καί έγώ τους είπα:
Άν ρωτήσης μια μύγα: “Έχει λουλούδια εδώ στην περιοχή;” θά πη: “δέν ξέρω. εκεί κάτω στον λάκκο έχει κονσερβοκούτια, κοπριές, ακαθαρσίες”, και θά σου άραδιάση όλες τις βρωμιές στις όποιες πήγε.
Άν όμως ρωτήσης μιά μέλισσα: “είδες καμμιά ακαθαρσία εδώ στην περιοχή;” θά σου πη: “ακαθαρσία; οχι, δέν είδα πουθενά εδώ ο τόπος είναι γεμάτος από εύωδιαστά λουλούδια” καί θά σου άναφέρη ένα σωρό λουλούδιατου κήπου, του άγρου κ.λπ.
Βλέπεις, ή μύγα ξέρει μόνον που υπάρχουν σκουπίδια, ενώ η μέλισσα ξέρει πώς εκεί πέρα είναι ένας κρίνος, πιο εκεί ένα ζουμπούλι.
Όπως έχω καταλάβει, άλλοι άνθρωποι μοιάζουν μέ τήν μέλισσα καί άλλοι μέ τήν
μύγα. Αυτοί πού μοιάζουν μέ τήν μύγα ψάχνουν σέ κάθε περίπτωση νά βρουν τί κακό υπάρχει καί ασχολούνται μ’ αυτό δέν βλέπουν πουθενά κανένα καλό. Αυτοί πού μοιάζουν μέ τήν μέλισσα βρίσκουν παντού ο,τι καλό υπάρχει.
Ο βλαμμένος άνθρωπος βλαμμένα σκέφτεται, όλα τά παίρνει αριστερά, όλα τά βλέπει ανάποδα. Ένώ, όποιος έχει καλούς λογισμούς, ο,τι καί νά δη, ο,τι καί νά του πής, θά βάλη καλό λογισμό.
Από το βιβλίο: Γέροντος Παϊσιου Αγιορείτου Λόγοι, Τόμος Γ’, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, εκδ. 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου