Μια φορά, ο Γέροντας λειτουργούσε και δεν μπορούσε να κάνει τη Μεγάλη Είσοδο εξ΄ αιτίας εκείνων των θαυμαστών που έβλεπε! Ο ψάλτης εν τω μεταξύ επαναλάμβανε συνεχώς «ως τον Βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι» περιμένοντάς τον να εξέλθει, οπότε διηγείται ο Γέροντας «ξαφνικά νοιώθω να με σπρώχνει κάποιος από τον ώμο και να με οδηγεί στην Αγία Πρόθεση.
Νόμισα ότι ήταν ο ψάλτης και είπα: “ο ευλογημένος!
Τόση ασέβεια! Μπήκε από την Ωραία Πύλη και με σπρώχνει”!
Γυρίζω και βλέπω μια τεράστια φτερούγα που την είχε περάσει ο Αρχάγγελος από τον ώμο μου και με οδηγούσε να κάνω τη Μεγάλη Είσοδο. Τι γίνεται μέσα στο Ιερό κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας!!.. Μερικές φορές δεν μπορώ ν΄ αντέξω και κάθομαι στην καρέκλα…..Τι φτερουγίσματα παιδί μου οι Άγγελοι!»!
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Παπαζάχο, σεις πώς τον γνωρίσατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Είχε έρθει στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών για τα προβλήματα, πού είχε με την καρδία του. Μόλις έμαθα ότι ήταν εκεί, πήγα να τον δω. Ήταν ή μέρα, πού τον είχαν μετακινήσει από τη Μονάδα Εντατικής Παρακολούθησης σ' ένα δωμάτιο με τρία κρεβάτια κι ένα ράντζο, πάνω στο όποιο είχαν βάλει τον Γέροντα Ιάκωβο.
Ή πρώτη εντύπωση μου μόλις τον είδα είναι κάτι πού δεν περιγράφεται. "Αν σας πω ότι ό άνθρωπος αυτός ακτινοβολούσε, θα είναι λίγο. Ή μορφή του ήταν το κάτι άλλο, πράγματι ακτινοβολούσε. Την ώρα πού μπήκα στο δωμάτιο του, ήταν εκεί οι γιατροί, πού έκαναν την καθημερινή επίσκεψη τους στους θαλάμους των ασθενών. Κατά σύμπτωση οί γιατροί εκείνοι ήταν πρώην φοιτητές μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, μόλις με είδαν, ήρθαν κοντά μου καί με ενημέρωσαν για την κατάσταση της υγείας του Γέροντα. Όταν τελείωσαν κι έφυγαν οί γιατροί, πήγα καί κάθησα δίπλα στο Γέροντα Ιάκωβο, ό οποίος, μόλις με είδε, μου είπε το εξής, το όποιο μ' εκανε πραγματικά ν' άνατριχιάσω, γιατί ήταν κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ.
- Δεν σε ξέρω. Πρώτη φορά σε βλέπω. Άλλα βλέπω ότι πίσω σου στέκεται ό άγγελος σου.
Με συγκλόνισε κυριολεκτικά αυτό πού μου είπε. Δεν το λέω για υπερηφάνεια, Καί πρόσθεσε:
- Όλοι οι άνθρωποι έχουν άγγελο. Άλλα τον δικό σου τον είδα. Πρόσεξε να μη τον διώξεις από κοντά σου. Ανατριχιάζω ολόκληρος κάθε φορά, πού το σκέφτομαι, το ίδιο όπως την ώρα εκείνη.
Κι ολοκλήρωσε ό Γέρων Ιάκωβος: -Αυτός ό άγγελος έχει κατονομασθεί την ήμερα της βαπτίσεώς σου. Από την ήμερα της βαπτίσεώς σου σε συνοδεύει καί δεν πρέπει να φεύγει από κοντά σου.
Είναι αυτός, ό οποίος τελικά θα πάρει την ψυχή σου στα χέρια του καί θα την οδηγήσει την ήμερα της Κρίσεως. Κι όταν θα έρχονται οί δαίμονες καί θα λένε «αυτός έκανε εκείνο, έκανε το άλλο, διέπραξε αυτή την αμαρτία καί την άλλη», τότε ό άγγελος σου θα λέει «ναι, τα έκανε αυτά, αλλά ταυτόχρονα έκανε κι αυτό το καλό, έκανε καί το άλλο καλό».
Αυτός είναι ό δικηγόρος, πού θα σε υποστηρίξει. Πρόσεξε, λοίπόν, να μη τον απομακρύνεις. Τον είδα να είναι κοντά σου. Από εκείνη την ώρα, ουδέποτε σταμάτησα να έχω την αίσθηση ότι δίπλα μου υπάρχει ένας άγγελος, ό δικός μου, προσωπικός άγγελος. Αυτό είναι ένα μέγα μήνυμα χαράς προς όλους όσους βαπτιστήκαμε Όρθόδοξοι χριστιανοί.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αληθινά εντυπωσιακή εμπειρία αυτή, κύριε Παπαζάχο να δεί ό Γέρων Ιάκωβος το φύλακα άγγελο σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Όταν έβλεπες τον Γέροντα Ιάκωβο είχες την αίσθηση ότι ήταν άλλου κόσμου, ότι μιλούσε μεν για τα προβλήματα σου, αλλά με μια άλλη προοπτική. Καταλάβαινες ότι, όντας δίπλα σου, ζούσε κάπου άλλου. Κι αυτό σε γέμιζε μ' ένα αίσθημα πανηγύρεως.
ΚΛΕΙΤΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ήταν απ'άλλου φερμένος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΖΑΧΟΣ: Καί σου μετέδιδε ότι κι εσύ είσαι για άλλου πλασμένος,ότι δεν είσαι για εδώ.
Από το βιβλίο του ΚΛΕΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ, «Σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες», έκδ. Ι.Μ. Αγ. Μαρίνας καί 'Αγ. Ραφαήλ Ξυλοτύμπου, Λευκωσία 1994.
Πηγή: proskynitis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου