«Όταν γεννήθηκε το παιδί μας το 1989, τα ματάκια του τσιμπλιάζανε και του πονούσαν, δεν μπορούσε καθόλου να τα ανοίξει και ούτε έβλεπε. Σκεπτόμασταν να του κάνουμε εγχείρηση, όπως μας είπε ο γιατρός.
Μία μέρα μας έδωσε μια γειτόνισσα το βιβλίο του Αγίου και το διάβασα με λαχτάρα. Εκείνο το απόγευμα το παιδί, ενώ ήταν στο κρεβάτι του, άρχισε να κλαίει δυνατά και να τρίβει τα μάτια του.
Μόλις πλησίασε η μητέρα του, είδε ότι τα μάτια του άνοιξαν, ήταν καθαρά και έβλεπε!
Μετά από δύο χρόνια ήρθαμε να ευχαριστήσουμε τον Άγιο Γεώργιο στο Μοναστήρι. Το παιδάκι που ήταν δύο ετών δεν έφευγε από τον τάφο του και ενώ είχαμε πρόγραμμα να φύγουμε τις πρωϊνές ώρες, μείναμε μέχρι το απόγευμα. Το δε παιδάκι φώναζε συνέχεια ''παπούλη'' και φιλούσε το καλυμαύχι του Αγίου από την φωτογραφία και δεν μπορούσαμε να τον απομακρύνουμε από τον τάφο !»
Πηγή: FB Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου