Ό Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης τα θαύματα που έκανε φρόντιζε σχεδόν πάντα να τα αποδίδει στους Αγίους, γι' αυτό και σπάνια θεράπευε κάποιον χωρίς να τον στείλει πρώτα σε ένα άλλο προσκύνημα ή να του πει να πιεί αγίασμα ή να κάνει κάτι άλλο ώστε να μην αποδοθεί η θεραπεία σ' αυτόν.
Ήταν πάντα πολύ ταπεινός κι απέφευγε επιμελώς την ανθρώπινη δόξα.
Έστελνε τον κόσμο για θεραπεία στον Άγιο Νικόλαο στο Πόρτο Λάγος, στον Άγιο Ιωάννη στις Σέρρες, στην Εικοσιφοίνισσα. Κι όλοι γινόταν καλά. Έβλεπε τι είχε ο καθένας κι ανάλογα τον έστελνε εκεί που έπρεπε. Κατόρθωνε έτσι να κρύψει το δικό του χάρισμα και της προσευχής του την παρουσία πίσω από τη χάρη ενός Αγίου. Ήθελε να τιμούν τους Αγίους και όχι το δικό του πρόσωπο. Εκείνος ήθελε πάντα να ακουμπάει στη σκιά τους.
Στο πρώτο εκκλησάκι του σε έναν εσπερινό είχε έρθει ένας άγνωστος. Προσκύνησε την εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου βάζοντας τρεις μετάνοιες. Ο Γέροντας, χωρίς να τον γνωρίζει, τον φώναξε με το όνομά του και στη συνέχεια του αποκάλυψε τα βάσανά του: ''Εσύ σκέπτεσαι να πας στην Κωνσταντινούπολη να χειρουργηθείς. Δεν θα πας. Θα πας στην Καβάλα στον ναό του Τιμίου Προδρόμου. Θα κάνεις τρεις νύχτες αγρυπνία και θα τον παρακαλέσεις. Κατόπιν θα λουσθείς με το αγίασμα που έχει και θα γίνεις καλά''. Ο ασθενής αυτός έπραξε όπως του υπέδειξε ο Γέροντας κι έγινε τελείως καλά. Έκτοτε έγινε αχώριστο πνευματικό του τέκνο.
Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας, «Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου