Ύφασμα που στηρίζεται στον τράχηλο (λαιμό) και αποτελεί το χαρακτηριστικό άμφιο του Ιερέως. Προήλθε από το Οράριο του Διακόνου, το οποίο ο επίσκοπος στη χειροτονία του σε Ιερέα περιέφερε γύρω από τον λαιμό του.
Όταν το φορεί ο Ιερέας, λέει από τον 132 (στ. 2) Ψαλμό:" Ευλογητός ο Θεός, ο εκχέων την χάριν αυτού επί τους ιερείς αυτού, ως μύρον επί κεφαλής, το καταβαίνον επί πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών, το καταβαίνον επί την ώαν του ενδύματος αυτού· πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν".
(Δηλαδή: Δοξασμένος ας είναι ο Θεός, ο οποίος χύνει πλούσια τη χάρη Του στους ιερείς Του, σαν το μύρο που χύθηκε στο κεφάλι, που κατέβηκε στον πώγωνα (γένι), στον πώγωνα του Ααρών, που κατέβηκε στην άκρη (περιλαίμιο) του ενδύματός του· παντοτινά τώρα και πάντοτε και στην ατελείωτη αιωνιότητα. Αμήν).
Το Πετραχήλι συμβολίζει, όπως φαίνεται από την ευχή της ενδύσεως, τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Μόνο με το Πετραχήλι ο Ιερέας μπορεί να επικαλεσθεί τη Θεία Χάρη για να ενεργήσει τα Μυστήρια ή τις απλές τελετές. Τα κρόσσια της άκρης του Πετραχηλιού φανερώνουν τις ψυχές που κρέμονται πνευματικά από τις αγιαστικές πράξεις που επιτελεί ο λειτουργός.
Πηγή: Στοιχεία Ορθόδοξης Λατρείας π. Μάξιμος. Έκδοση Ι. Μ. Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου