«…Στα τελευταία χρόνια διακονούσε σε ένα πολύ δύσκολο τόπο, στο μοναστήρι του Φρέατος του Ιακώβ. Εκεί μέχρι σήμερα δεν υπάρχει ούτε ένας χριστιανός πάρα μόνο αρκετοί μουσουλμάνοι και πάρα πολλοί εβραίοι.
Για τους Εβραίους ο τόπος αυτός ήταν και είναι ιδιαίτερα ιερός λόγω του Ιακώβ του Πατριάρχου τους, ο οποίος το έσκαψε και ο οποίος και εκεί είδε εκείνη την οπτασία με τον Θεό.
Έτσι, πήγαινε ένας Εβραίος κάθε μέρα και του έλεγε «να φύγεις από εδώ γιατί ο τόπος αυτός είναι δικός μας, ανήκει σε μας». Ο άγιος Φιλούμενος με πολλή αγάπη προσπαθούσε να τον πείσει ότι «εγώ δεν μπορώ να φύγω από εδώ γιατί εδώ είμαι απεσταλμένος από το Πατριαρχείο και εδώ ήρθε ο Χριστός, εδώ μίλησε με την Φωτεινή την Σαμαρείτιδα και όλους τους αιώνες εμείς είμαστε πάντοτε εδώ, το μοναστήρι είναι χριστιανικό ορθόδοξο και ανήκει ο χώρος εις την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Αφού πολλές φορές επήγε ο Εβραίος και του έλεγε να φύγει τον απειλούσε και του φώναζε του έκαμνε εκεί διάφορα πράγματα ο άγιος δεν έφευγε από εκεί, και έτσι ένα απόγευμα, την ώρα που ήταν φορεμένος με το πετραχήλι και έκαμνε τον εσπερινό εκεί στο φρέαρ του Ιακώβ επήγε αυτός ο Εβραίος δυστυχώς και τον σκότωσε. Τον σκότωσε με ένα τσεκούρι, του έδωσε στο κεφάλι μια κατακόρυφη πάνω στο κρανίο σταυροειδώς, του έκοψε σταυροειδώς το κεφάλι του, το κρανίο του, και μετά του έδωσε 72 τσεκουριές, τον έκανε κομμάτια… Και μετά έριξε και μια χειροβομβίδα και ανατίναξε εκείνο τον χώρο.
Το θαυμαστό είναι ότι -το 1979 ή 78 αν δεν απατώμαι έγινε το γεγονός αυτό του μαρτυρίου- ο γέροντας ο Ελπίδιος (ο δίδυμός του αδελφός) ήταν στο Άγιο Όρος. Που είναι τα Ιεροσόλυμα; και που είναι το Άγιο Όρος; Είναι 3 ώρες με το αεροπλάνο. Εκείνη την ώρα όμως, ο πατήρ Ελπίδιος που εβρίσκετο στο κελί του στην Νέα Σκήτη, άκουσε την φωνή του αδελφού του Φιλουμένου που του έλεγε: «Αδελφέ μου με σκοτώνουν»! Και μας είπε εκεί και είπε σε όλους «κάτι συμβαίνει στα Ιεροσόλυμα, άκουσα την φωνή του Φιλούμενου που μου είπε ότι με σκοτώνουν» και μετά από λίγα λεπτά είδε ένα άσπρο περιστέρι μέσα στο δωμάτιο του που πετούσε και μετά έφυγε προς τον ουρανό, και είπε «κάτι έγινε, πέθανε ο αδερφός μου». Και μετά ,βέβαια, μάθαμε ότι τον σκότωσαν οι Εβραίοι κλπ.
Ο άγιος Φιλούμενος λοιπόν, ήταν μάρτυρας της πίστεως γιατί έμεινε στον χώρο, δεν πρόδωσε την θέση του, δεν παρέδωσε το προσκύνημα στα χέρια των Εβραίων, και για την αγάπη του Χριστού και την αγάπη της Εκκλησίας μαρτύρησε. Όμως δεν ήταν απλώς ένας μάρτυρας που μαρτύρησε με το αίμα του, αλλά ήταν και ένας μεγάλος σύγχρονος άγιος, γιατί ήταν πράγματι ένας άγιος άνθρωπος που με την αγία ζωή του στήριζε και παρηγορούσε και τους πατέρες των Ιεροσολύμων αλλά και τους ευλαβείς ανθρώπους που πήγαιναν κοντά του…»
Πηγή: megalipanagiathivon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου