Ήταν στὸ ῞Αγιον Ὄρος, στὴν Μονὴ τοῦ ῾Αγίου Παύλου, ἕνα Γεροντάκι ὀνόματι Κωνστάντιος ἀπὸ τὴν Κεφαλλονιά. Ἐπίσης, ἦταν κι ἕνα ἄλλο Γεροντάκι, Κεφαλλονίτης κι αὐτός, ἀπὸ τὸ Πυργί, ποὺ λεγόταν Δημήτριος καὶ ἡ μητέρα του Μαρία.
Κάποτε ὁ Γερο-Δημήτριος ἔλαβε ἕνα γράμμα, ὅτι ἡ μητέρα του ἐκοιμήθη. Δὲν εἶχαν τηλέφωνα τότε.
- Γερο-Κωνστάντιε, σὲ θερμοπαρακαλῶ, κάνε ἕνα κομποσχοινάκι, ἕνα σαραντάρι (δηλ. σαράντα μέρες), γιὰ τὴν μητέρα μου.
- Θὰ κάνω, λέει, νά᾿ ναι εὐλογημένο!...
Ἦταν ἀγωνιστής, ὅλη νύχτα τραβοῦσε κομποσχοίνι.
῞Οταν συμπληρώθηκαν σαράντα μέρες, ἐκεῖ ποὺ καθόταν καὶ ἔκανε τὸ κομποσχοινάκι, λέγοντας «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον τὴν δούλη σου Μαρία», βλέπει μία γυναῖκα νὰ μπαίνει στὸ κελί του (ἦταν ἡ κεκοιμημένη Μαρία) καὶ τοῦ λέει μὲ εὐγένεια πολλή:
- Εὐλογεῖτε, Γέροντα!...
- Ὁ Κύριος. Ποῦ βρέθηκες ἐσὺ ἐδῶ πέρα;!...
- Μὴν ταράζεσαι Γέροντα, γιατί ὁ Θεὸς μὲ ἔστειλε να᾿ ρθῶ.
- Καὶ τί θέλεις;...
- Δὲ θέλω τίποτε, ἀλλὰ ἦρθα νὰ σὲ εὐχαριστήσω, διότι αὐτὰ τὰ κομποσχοινάκια ποὺ μοῦ ἔκανες, πολὺ μὲ ὠφέλησαν καὶ βρῆκε ἀνάπαυση ἡ ψυχή μου. Σὲ εὐχαριστῶ. Γέροντά μου, σὲ εὐχαριστῶ!... καὶ ἐξαφανίστηκε.
Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση, ἐκδόσεις Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος», σελ. 356-359.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου