Στον Πειραιά μία Πατμία, η Νίκη Τραχανίδου, το γένος Γαμπιεράκη, είχε ακούσει για την αγιότητα του και είχε προμηθευθεί λάδι από την κανδήλα π’ άναβε στον τάφο του Γέροντα και με ευλάβεια το φύλαγε στο εικονοστάσι της.
Αυτή συνήθιζε να κάνει συγκέντρωση ορισμένων ευλαβών γυναικών στο σπίτι της και να διαβάζουν θρησκευτικά βιβλία και να ψάλλουν την παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Μία από αυτές τις κυρίες, η κ. Ελένη Σακαλή κάτοικος Πειραιώς, οδός Π… Κερατσινίου, στο πέλμα της είχε όγκο και οι γιατροί της συνέστησαν εγχείρηση, διότι διαφορετικά ο όγκος θα πάθαινε εξαλλαγή και θα κινδύνευε να χάσει το πόδι της.
Η Πατμία της έδωσε το φάρμακο, το λάδι του Γέροντα, και ψάλλοντας το απολυτίκιο, «Νεκταρίου τον Φίλον και Πατμίων το καύχημα δεύτε πάντες, τιμήσωμεν, ορφανών τον προστάτην, μοναζόντων το στήριγμα. Αμφιλόχιε όσιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ υπέρ των ψυχών ημών» -άλειψε τον όγκο που σε λίγες μέρες υπεχώρησε. Ξαναπήγε στους γιατρούς και αυτοί δεν πίστευαν πως διαλύθηκε ο όγκος. Βεβαίωναν ότι πράγματι κάποιο θαύμα έγινε. Και τότε ομολόγησε πως θεραπεύθηκε με το λάδι ενός αγιασμένου ανθρώπου, του Γέροντα Αμφιλόχιου.
Λίγες ημέρες μετά την θεραπεία βλέπει στον ύπνο της τον Γέροντα και της λέει:
«Εγώ σε βοήθησα και έγινες καλά. Τώρα πρέπει να πας στην Πάτμο όπου ευρίσκομαι και να με ευχαριστήσεις και να πεις ότι είμαι άγιος, γιατί δεν πιστεύουν στην αγιότητά μου». Η αδελφή Ευφροσύνη με βεβαίωσε ότι όταν πήγε να ασπασθεί τον τάφο του Γέροντα, αισθάνθηκε τέτοια ευωδία, ώστε στην συνείδησή της στέκει σαν ένας πατερικός άγιος, ο οποίος πράγματι έχει αγιάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου