Η γερόντισσα Σωφρονία, κατά κόσμον Ευαγγελία Φαρμακίδου, γεννήθηκε στη Ρόδο το 1967, κι έγινε μοναχή λίγο μετά τα 23 της χρόνια. Το 2017, επέλεξε να κατοικήσει και να ανακαινίσει την Μονή της Αγίας Τριάδας στην Ακράτα, η οποία ήταν εγκαταλειμμένη, και όπου σήμερα είναι ηγουμένη.
Η μοναχή Σωφρονία, είναι γνωστή στην Ελλάδα, για την απόφασή της να αξιοποιήσει τη σύγχρονη τεχνολογία και το διαδίκτυο, προκειμένου να επικοινωνεί με τους πιστούς μέσω των social media, όπως το facebook, το Twitter και το instragram, έχοντας μάλιστα καταφέρει να έχει εκατοντάδες ακολούθους, κυρίως νέους, που την κατακλύζουν με μηνύματα.
Στην συνέντευξή της σήμερα στη «δημοκρατική», μιλά για τη «διαδρομή» της από τη Ρόδο μέχρι την Ακράτα, για την απόφασή της να ακολουθήσει τον δρόμο της εκκλησίας από πολύ μικρή ηλικία, για το επίτευγμα να «αναστήσει» την Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή Αγίας Τριάδας όπου όταν έφτασε το 2017 ήταν ολομόναχη και για την αξιοποίηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, επισημαίνοντας ότι χρησιμοποιεί την τεχνολογία ως μέσον πνευματικής οικοδομής, προκειμένου να έρθει κοντά σε ανθρώπους “που ζητούν μια προσευχή, μια συμβουλή, κάποιον έστω να τους ακούσει και να τους πει «εγώ είμαι εδώ»”…
• Γερόντισσα Σωφρονία, θέλω να ξεκινήσουμε την συνέντευξη, ρωτώντας σας για το «ταξίδι» από τη Ρόδο όπου γεννηθήκατε και μεγαλώσατε, στην Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή Αγίας Τριάδας Ακράτας. Φοιτήσατε και μάλιστα με υποτροφία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, εργαστήκατε στην ιδιωτική εκπαίδευση, έχετε εκδώσει ποιητικές συλλογές, πονήματα… Πότε ήταν που αποφασίσατε να ακολουθήσετε τον δρόμο του μοναχισμού; Σε ποια ηλικία;
Τον δρόμο του μοναχισμού τον αποφάσισα στα 19 με 20 χρόνια μου, αλλά τον ακολούθησα εμπράκτως στα 23,5 αφού τελείωσα τις σπουδές μου και δίδαξα σε κατ’ οίκον μαθήματα για ένα χρόνο στη γενέτειρά μου στη Ρόδο. Ήμουν πιστό παιδί, είχα επικοινωνία διά της προσευχής με τον Θεό χωρίς κανείς να μου το έχει διδάξει. Έμφυτη κλίση θα λέγαμε. Αν και τότε ως παιδί δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα ακολουθούσα αυτόν τον δρόμο. Όμως η απόφαση πάρθηκε μέσα στην εκκλησία καθώς εκεί ένιωθα την πλήρη χαρά και ελευθερία. Αλλά την σκέψη μου αυτή την κατέθεσα τότε στον Ἁγ. Γέροντα Ιάκωβο στον οποίον και εξομολογούμην, ο οποίος και την ευλόγησε.
• Οι γονείς σας, οι φίλοι σας, τι σας είπαν όταν τους το ανακοινώσατε;
Οι γονείς μου δεν ήταν και ενθουσιασμένοι, αλλά δεν αντέδρασαν κιόλας. Αργότερα όμως μπορώ να πω ότι δοξολόγησαν τον Θεό και σήμερα ο πατέρας μου από τους ουρανούς με ευλογεί και η μητέρα μου στη γη πιστεύω ότι είναι εξίσου χαρούμενη και υπερήφανη εν Κυρίω.
• Πάντως, η επιλογή σας να αξιοποιήσετε την τεχνολογία και τα social media, είναι κάτι στο οποίο οι πιστοί ανταποκρίθηκαν και περισσότερο οι νέοι άνθρωποι, στους οποίους δίνετε την ευκαιρία να ενημερώνονται για πνευματικά ζητήματα αλλά και να ζητούν την καθοδήγησή σας. Τι θα λέγατε ότι είναι εκείνο που τους απασχολεί περισσότερο;
Τα χαρίσματα και οι δεξιότητες που μας δίνει ο Θεός και συν Θεώ καλλιεργούμε κι εμείς πρέπει να τα χρησιμοποιούμε για τους άλλους, για την πνευματική τους ωφέλεια. Ο Αγ. Γέροντας Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης στην εποχή του χρησιμοποίησε το πιο εξελιγμένο τεχνολογικό μέσο πού υπήρχε, το τηλέφωνο.
Τηλεφωνούσε και 3 η ώρα τη νύχτα για να καλέσει σε κοινή προσευχή, για να παρηγορήσει, να συμβουλεύσει, να συμπαρασταθεί. Είχε τον φωτισμό να αξιοποιήσει πνευματικά ένα τεχνολογικό μέσον, όπως το τηλέφωνο.
Γι’ αυτό και σήμερα η τεχνολογία πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσον πνευματικής οικοδομής. Και βλέπω ότι γενικότερα, μοναστήρια, μητροπόλεις, ενορίες κ.λπ. αξιοποιούν αυτή τη δυνατότητα του πνεύματος.
Εμείς έχουμε δημιουργήσει ένα ηλεκτρονικό προφίλ με την ονομασία «Ἀρχονταρίκι Ἱερᾶς Μονής Ακράτας» και δεχόμαστε μηνύματα κυρίως από νέους. Τούς απασχολούν οι μεταξύ τους σχέσεις, η επικράτηση του εγωισμού που οδηγεί σε διάλυση, το οικονομικό πρόβλημα που τούς καταρρακώνει και κυρίως η απελπισία και η απογοήτευση ύστερα από συνεχείς αποτυχίες και αστοχίες της ζωής τους.
• Πόσο χρόνο αφιερώνετε στα social media για να καταφέρετε να ανταποκριθείτε στα μηνύματα που λαμβάνετε από τους πιστούς;
Δεν έχω καταμετρήσει το χρόνο αλλά αρκετό, εάν όχι καθημερινά-πάντως γενικά. Το θεωρώ ένα από τα βασικά μου διακονήματα. Επειδή το μοναστήρι μας είναι ησυχαστήριο και δεν έχουμε μεγάλη προσέλευση κόσμου, έχω λίγο περισσότερο χρόνο για να σταθώ γραπτά κοντά σε κάποιους ανθρώπους που ζητούν μια προσευχή, μια συμβουλή, κάποιον έστω να τους ακούσει και να τους πει «εγώ είμαι εδώ»… Ζητούν ένα παράθυρο σκέψης για να φύγουν από το αδιέξοδο. Και πραγματικά αυτό το ενδιαφέρον, αυτή η αμεσότητα επικοινωνίας έχει επιφέρει θαυμαστά αποτελέσματα, γιατί το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος είναι η μοναξιά και η απελπισία. Μια φορά μία κυρία μού έγραψε «Σας ευχαριστώ και μόνο που με ακούσατε, που ασχοληθήκατε με μένα». Συχνά δίπλα μας είναι οι άλλοι και δεν θέλουν ή δεν αφιερώνουν χρόνο για μας. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι είναι για κάποιους να τους ακούσεις και να συζητήσεις μαζί τους…
• Από τη Ρόδο, σας αναζητούν παλιοί φίλοι, συμμαθητές ίσως;
Από τη Ρόδο όχι, δεν με αναζητούν παλιοί φίλοι, συμμαθητές κλπ αλλά κατά καιρούς λόγο της τεχνολογίας επανασυνδέομαι με παλιές συμμαθήτριες, φίλες, συγγενείς. Μεγάλη χαρά έλαβα όταν επανασυνδέθηκα με χαμένο μου πρώτο εξάδελφο μετά από χρόνια που με βρήκε μέσα στο διαδίκτυο.
• Τι ρόλο παίζει σε αυτή τη δύσκολη εποχή, σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία για τους ανθρώπους, η εκκλησία;
Η εκκλησία, όπως το λέει και η λέξη εκ+καλώ συγκεντρώνει τούς ανθρώπους όλους μαζί επί τω αυτώ… Και μόνο αυτό δείχνει τον πρώτο βασικό της ρόλο και σκοπό, την ενότητα. Είναι φως η εκκλησία. Δεν είναι ένα σύνολο από απαγορεύσεις και μη, ένα πράγμα βαρετό μόνο για τους ηλικιωμένους.
Αν ήξεραν οι νέοι τι κρύβεται μέσα στον ναό, στην προσευχή, στα βιβλία τα πνευματικά, σέ όλο αυτό που ονομάζεται ορθοδοξία, δεν θα μπορούσαν να φύγουν ποτέ από αυτήν. Είναι μία μόνιμη συνταγή ευτυχίας -για να το διατυπώσω με την κοσμική λέξη- μια και οι άνθρωποι σήμερα αναζητούν την ευτυχία και την επιτυχία σε λάθος δρόμους και φυσικά μετά πληρώνουν «ακριβά» τις συνέπειες των επιλογών τους. Φως, χαρά, αλήθεια, αγάπη, γαλήνη έναν παράδεισο επί γης, αυτό μάς υπόσχεται η εκκλησία στο νυν αλλά και στο αύριο, μια καινούργια αναστημένη ζωή!
• Μιλήστε μας για την Κοινοβιακή Μονή Αγίας Τριάδας Ακράτας και την προσπάθεια για την ανασύστασή της.
Η Ιερά Μονή Αγ. Τριάδος Ἀκράτας, είναι ένα ιστορικό μοναστήρι του 16ου αιώνος. Ξεκίνησε ανδρικό και μετά μετετράπη σε γυναικείο το 1952, από την αδελφότητα τής γερόντισσας Παϊσίας ορμωμένης εκ Πατρών. Τιμήθηκε με τίτλους τιμής για την προσφορά του στην ελληνική επανάσταση. Η φιλεργεία και η προσευχή των μοναζουσών έδωσε στο μοναστήρι τη σημερινή του μορφή, αν και μετά τον θάνατό τους έμεινε εγκαταλελειμμένο για πολλά χρόνια. Ήρθα μόνη μου εδώ το 2017 με σκοπό να ζήσω μια ερημιτική ησυχαστική ζωή, αφού το γνώρισα «τυχαία» -στην εκκλησία δεν υπάρχει τίποτε τυχαίο- από τρεις διαφορετικούς ανθρώπους που μου μίλησαν γι΄αυτό. Μάλιστα χαριτολογώντας σαν νησιώτισσα πού είμαι και αγαπώ τη θάλασσα, όταν παρακάλεσα τον Ἁγ. Φανούριο του είπα: Άγιέ μου, θέλω ένα μοναστηράκι που από τη μια μεριά να βλέπει τη θάλασσα και την άλλη το βουνό!!! Οπερ και εγένετο, σε διάστημα αναμονής 4 μόνο μηνών από το τάμα μου στον Ἅγ. Φανούριο. Σιγά σιγά όμως έφτασαν νέες κοπέλες πού αγαπούν τον μοναχισμό και την ησυχία με αποτέλεσμα σήμερα να είμαστε συνολικά τέσσερα άτομα με τη χάρη του Θεού. Ξεκινήσαμε προσπάθεια ανακαίνισης του μοναστηριού μόνες μας, με μόνο συμπαραστάτη την Ἁγ. Τριάδα, η οποία και φώτισε μερικούς ανθρώπους να βάλουν ένα λιθαράκι στην ανακαίνιση της μονής. Κύριό μας διακόνημα είναι οι εκδόσεις βιβλίων καθώς και πρόσφατα ἡ αγιογραφία!
• Φτιάχνετε όμως και πολύ ωραία πράγματα εκεί.
Στην προσπάθεια συγκέντρωσης οικονομικών πόρων εντάσσονται και κάποια έργα που γίνονται στο μοναστήρι, όπως αλοιφές, μαρμελάδες, λιβάνι, ξυλοεικόνες, κομποσκοίνια κ.ά.
• Η οικογένειά σας, διαμένει στη Ρόδο;
Στη Ρόδο μένει η μητέρα μου και πολλά ξαδέλφια και θείοι μου, άνθρωποι με τους οποίους έχω μόνο καλές αναμνήσεις ειδικά από την αδελφή του πατέρα μου κ. Ελευθερία, η οποία με φρόντιζε με κάθε τρόπο όταν ήμουν μικρή.
• Κλείνοντας την συνέντευξη και με αφορμή την εορτή του Αγίου Πάσχα, τι θα θέλατε να πείτε;
Με αφορμή την εορτή του Πάσχα αυτό που θέλω να πω είναι ΖΗΣΤΕ ΑΛΗΘΙΝΑ, τρέξτε να προλάβετε την ευκαιρία αυτή που μάς δίνει η εκκλησία μας. Να ζήσουμε τα πνευματικά της νοήματα, να ρουφήξουμε το μέλι της προσευχής, να μην αφήσουμε τα γεγονότα να περάσουν και ξεχαστούμε πάλι… Να νηστεύουμε, να μην περιφρονούμε την αξία και τη σημασία τής νηστείας. Αποτοξινώνει σώμα και ψυχή! Ας συγχωρέσουμε. Ας αποφασίσουμε να εξομολογηθούμε. Όλες οι ανεξομολόγητες αμαρτίες μας, φέρνουν το βάρος αυτό και το άγχος το ριζωμένο μες στα βάθη της ψυχής μας. Και τέλος: Να δοξολογήσουμε τον Θεό γι΄αυτό το ΣΗΜΕΡΟΝ που μάς χαρίζει κοντά Του. Να ξεχάσουμε με τη μετάνοια τις παλιές μας αμαρτίες και να μην καταστρέφουμε αυτό το φωτεινό τώρα του Θεού, με το άγχος για ένα αμφίβολο μέλλον. Το μέλλον ανήκει στο Θεό. Σε εμάς ανήκει το τώρα του Θεού να το ζήσουμε δοξολογικά, ευχαριστιακά ως αληθινοί άνθρωποι (άνθρωπος = άνω+θρώσκω).
Σάς ευχαριστώ! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Πηγή: dimokratiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου