ΓΡΑΦΕΙ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Π. ΛΕΚΚΟΣ | Κυριολεκτικά μετέωρη, πάνω στους βράχους μεγάλης και πευκόφυτης χαράδρας, μεταξύ των χωριών Λάνθη και Αρβανίτη του νομού Ηλείας (γι' αυτό και Κρεμαστή επικαλείται), βρίσκεται η Μονή της Παναγίας, με θέα προς το βουνό Ερύμανθος και τη δασοσκεπή Φολόη. Στέγη και τοιχώματα του ναού της είναι ο μεγάλος βράχος με το κοίλωμα του, μόνον η βορεινή πλευρά έχει άνοιγμα. Μικρός αλλ' επιβλητικός, φωτίζεται από τα κεριά και τα καντήλια.
Ανηγέρθη κατά το έτος 1601, όμως μαρτυρούσε επιγραφή στον τρούλο (πού εν μέρει έχει καταστραφεί): ΕΡΓΟΝ Ο ΝΑΟΣ ΧΩΡΙΟΥ ΛΑΝΟΙ - , ΑΧΑ' ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2 -ΕΚΤΙΣΕΝ Ο ΤΙΜΙΟΤΑΤΟΣ ΠΑΝΑΓΟΣ ΛΕΠΙΔΑΣ». Άλλη μαρτυρία είναι αυτή του φιρμανίου Μουσταφά Χαν του Β' (1695-1704), με το οποίο χορηγούσε στους πατέρες της Μονής τη χάρη «να καρπώνται τας απιδέας της περιφερείας των... εκδοθώσι δε και τίτλοι ιδιοκτησίας, εις τους από αμνημονεύτων χρόνων νεμομένους ταύτας».
Στην εποχή της τουρκοκρατίας αποτελούσε ασφαλές καταφύγιο πολλών κλεφτών και αρματολών, ενώ το «κρυφό σχολειό» της Μονής συγκέντρωνε τα ελληνόπουλα της περιοχής και τους μάθαινε «γράμματα και του Θεού τα πράγματα».
Στον παλαιό Κώδικά της «καταγράφονται συναντήσεις των Ηλείων αρχηγών της Επαναστάσεως και του Γέρου του Μωριά Θ. Κολοκοτρώνη», ενώ κατά την επιδρομή του Ιμπραήμ εκεί βρήκαν καταφύγιο οι χριστιανοί της περιοχής. Το 1829 κτίσθηκαν πέντε κελλιά και το 1854 τα υπόλοιπα. Το 1880, λόγω περιορισμού των μοναχών της έγινε μετόχιο της Μονής Κοιμ. Θεοτόκου Σκαφιδιάς και επανέκτησε την αυτοτέλειά της το 1892, αλλά το σχετικό διάταγμα εκδόθηκε το 1912. Το 1930 έγινε εκ νέο μετόχιο για λίγους μήνες και το 1933 μετετράπη σε γυναικεία, επί μητροπολίτου Αντωνίου (Πολίτη).
Η γυναικεία αδελφότης ανέπτυξε σημαντική δραστηριότητα, παρά το δύσκολο των καιρών Ανακαίνισε τον εντός του σπηλαίου ιερό ναό, κατασκεύασε τη μαρμάρινη σκάλα από τα κελλιά προς το ναό, ανοικοδόμησε το νάϊδιο του αγίου Νεκταρίου και περίπτερο, συντήρησε τα κελλιά. Μετά τις καταστροφές που υπέστη ο εντός του σπηλαίου ναός από κατολίσθηση (1976), διαπλατύνθηκε και εξωράϊστηκε εκ νέου, κατασκευάσθηκε νέο μαρμάρινο τέμπλο (δωρεά του αρχιμανδρίτη Χριστοφόρου Κύτταρη) και τοποθετήθηκαν εικόνες βυζαντινής τεχνοτροπίας, έργο του αθωνικού αγιογραφικού οίκού των Αβραμαίων. 0 ανακαινισμένος ναός εγκαινιάσθηκε από τον μητροπολίτη Ηλείας Γερμανό (29.9.1985).
Στη Μονή υπάρχούν και τα παρεκκλήσια: Οσίου Αντωνίου του Μεγάλου και Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού. Από τα πολλά κειμήλια διασώθηκαν, δυστυχώς, μόνον λίγα. Μεταξύ αυτών, πολύτιμος θησαυρός, η θαυματουργός εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, περίτεχνης επενδύσεως αργυρούν Ευαγγέλιον, αργυρούς Σταυρός ευλογίας και Λειψανοθήκη με τεμάχια λειψάνων των Αγίων Χαραλάμπους, Σαμψών του Ξενοδόχου, Ελευθερίου, Αναργύρων, Παρασκευής, Βαρβάρας και Παντελεήμονος. Η σημερινή πολυμελής αδελφότης των μοναζουσών καταγίνεται και με αγροκαλλιέργειες, εργόχειρο και πνευματικό έργο. Λειτουργεί έκθεση ειδών λατρείας και ξενώνας (για 50 προσκυνητές).
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ
ΑΘΗΝΑ 1995
Πηγή: anemourion
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου