Τα πάντερπνα Κατουνάκια

Γέρων Μωυσής Αγιορείτης (1952 - 2014)

Την περασμένη Κυριακή ήταν η εορτή των Οσίων Αγιορειτών Πατέρων. Από τον 9ο έως τον 20ό αιώνα έχουμε 450 γνωστούς αγίους, για τους οποίους γράψαμε ογκώδες βιβλίο, που κυκλοφόρησε πέρυσι. Την εορτή αυτή πανηγύριζε το ησυχαστήριο των Δανιηλαίων, που βρίσκεται στη ΝΔ άκρη της αθωνικής χερσονήσου, τα ησυχαστικά Κατουνάκια.

Έπειτα από αρκετά χρόνια ανεβήκαμε στον ημίονο, από τον αρσανά των Καρουλίων και προχωρήσαμε το ελικοειδές, σχεδόν κατακόρυφο μονοπάτι, ανάμεσα σε βράχια και ασκητήρια. Η κληματαριά της αυλής του φιλόξενου οίκου των περίφημων Δανιηλαίων μας πρόσφερε λίγη δροσιά και ο αρχοντάρης το καθιερωμένο κέρασμα. Μετά το ωραίο γεύμα και την ανάπαυση είχαμε τον μικρό εσπερινό, το δείπνο και την αρχή της ολονύκτιας αγρυπνίας. Περίπου 150 μοναχοί και 50 λαϊκοί ήταν στην πανήγυρη.

Στον μικρό και κατανυκτικό ναό των Οσίων Αθωνιτών Πατέρων χοροστατούσε ο μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Μακάριος. Παρόντες ο ηγούμενος της Μ. Λαύρας αρχιμ. Πρόδρομος, πλήθος ιερομόναχων, ιεροδιακόνων και μοναχών. Έψαλαν θαυμάσια όλη τη νύχτα οι πολύ καλοί ιεροψάλτες των γειτονικών συνοδειών των Θωμάδων, των Γερασιμαίων αλλά και των Δανιηλαίων. Την ανάγνωση έκανε η ταπεινότητά μου. Εκτός των τιμωμένων οσίων μίλησα και για τον μακάριο κτήτορα του ησυχαστηρίου Γέροντα Δανιήλ τον Σμυρναίο (1845 - 1292).

Ο Γέροντας Δανιήλ υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα του νεότερου αθωνικού μοναχισμού. Αποφοίτησε από την περίφημη Ευαγγελική Σχολή της Σμύρνης. Μετά από περιοδεία σε μονές της Πελοποννήσου και νησιών του Αιγαίου ήρθε στο Άγιον Όρος. Μόνασε στη μονή του Αγίου Παντελεήμονος και μετά τον βίαιο εκρωσισμό της αναγκάστηκε διαμαρτυρόμενος να αναχωρήσει. Παρέμεινε στη μονή Βατοπεδίου επί μία πενταετία και κατόπιν μετέβη στα έρημα Κατουνάκια, όπου ίδρυσε το ησυχαστήριό του και απόκτησε καλή συνοδεία.

Η φωτεινή παρουσία του, οι γνώσεις του οι πολλές, η σοφία και η χάρη του ήλκυσαν πολλούς πλησίον του. Ήταν διδακτικός, διακριτικός, ευγενής, σοβαρός, καλοσυνάτος και ιδιαίτερα ευφυής. Σύντομα κέρδιζε τον συνομιλητή του με τον ωραίο λόγο του. Θαυμαστής του υπήρξε ο Σκιαθίτης λογοτέχνης μας Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, ο οποίος μιλά για τα πάντερπνα και εράσμια Κατουνάκια. Όταν ήλθε σε αυτά, όπως γράφει, νόμιζε ότι πλησίασε τον Θεό, αλλά όταν συνάντησε τον Γέροντα Δανιήλ τότε κατάλαβε πόσο απέχει από τον Θεό. Συνδεόταν με τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως και πολλούς άλλους. Έγραψε διάφορες ενδιαφέρουσες μελέτες και έστειλε εκατοντάδες επιστολές. Συμπληρώνονται 80 έτη από τη εκδημία του και η μνήμη του παραμένει ζωντανή στην καλή συνοδεία του, που τον μνημονεύει με ευγνωμοσύνη πάντοτε.

Η κάθοδος από τα Κατουνάκια με τον ημίονο δεν είναι καθόλου εύκολη. Έτσι προτίμησα μακρά οδοιπορία διερχόμενος από διάφορες αγαπητές συνοδείες: Θωμάδων, Γερασιμαίων, Θεοφιλέων, Θεοληπτέων, Μακαραίων, Βολιωτών, για να φθάσω μετά από χιλιάδες σκαλιά στον αρσανά της σκήτης της Αγίας Άννας, που επισκευάζεται και με το ταχύπλοο κατάκοπος στη Δάφνη.

28 Ιουνίου 2009

᾿Εφημ. Μακεδονία