Ὁ π. Εὐμένιος Σαριδάκης, ὅταν ζοῦσε στήν Κρήτη, εἶχε πάει στό Μεσοχωριό νά δῆ τή θεία Μαρία τή Βλάσαινα. Εἶχε πάρει τό μουλάρι ἀπ᾽ τό τρίχινο ντρουβά πού εἶχαν γιά νά βάζουν κάποια πουσούνια πού ἔκαναν καί πῆγε στό Μεσοχωριό. Ἀφοῦ ἔκαμε τίς δουλειές του, παίρνει τό μουλάρι καί φεύγει. Ξεχνάει τόν ντρουβά στή θεία τή Μαρία.
Φθάνοντας στόν Ἅγιο Νικήτα τόν ρωτάει ὁ πνευματικός του πού εἶναι ὁ ντρουβάς, κι ἐκεῖνος ἀπάντησε ὅτι τόν ξέχασε. Ὁ π. Ἱερόθεος δέν τόν μάλωσε, ἀλλά ἐκεῖνος στεναχωρήθηκε γιά τό λάθος του νά ξεχάση τόν ντρουβά. Τότε τοῦ λέει: “Μήν στεναχωρᾶσαι καί τό πρωΐ θά εἶναι ἐδῶ ὁ ντρουβάς”.
Ὁ π. Ἱερόθεος πῆγε καί κοιμήθηκε καί ὁ π. Εὐμένιος πῆρε τό δρόμο μέ τά πόδια νά πάη νά φέρη τόν ντρουβά. Τότε σάν νά τόν πῆρε ἕνα σύννεφο καί μονομιᾶς βρέθηκε στό Μεσοχωριό. Παίρνει τόν ντρουβά καί τρέχοντας γύρισε πίσω. Ὁ π. Ἱερόθεος κοιμόταν καί τό πρωΐ πού ξύπνησε βλέπει τόν ντρουβά νά κρέμεται καί τοῦ εἶπε τήν ἀλήθεια. Ἐκεῖνος τόν σταύρωσε καί δέν μίλησε γιατί εἶχε καταλάβει τό χάρισμά του.
Πηγή: Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου