Το κήρυγμα της αγίας Νίνας στην Καχέτη ήταν το τελευταίο έργο της αποστολικής της διακονίας στη Γεωργία. Τώρα πλέον ο Θεός της αποκάλυψε ότι πλησίασε το τέλος της. Έγραψε τότε το ακόλουθο γράμμα προς τον βασιλιά Μιριάν:
«Είθε να έχη το βασίλειό σου την παντοτινή ευλογία του Θεού και τις Υπεραγίας Θεοτόκου, και την προστασία της ανίκητης δυνάμεως του Τιμίου Σταυρού! Εγώ, ως ξένη και πάροικος, φεύγω πια απ’ αυτόν τον κόσμο. Στείλε μου, σε παρακαλώ, τον επίσκοπο Ιωάννη να με ετοιμάση για το αιώνιο ταξίδι, γιατί η μέρα του θανάτου μου βρίσκεται κοντά».
Το γράμμα το παρέδωσε στη βασίλισσα Σόντζε κι εκείνη στον Μιριάν. Μόλις το διάβασε ο βασιλιάς ξεκίνησε βιαστικά με τους αυλικούς και όλο το ιερατείο και πρόλαβε την αγία εν ζωή. Πλήθος λαού είχε κυκλώσει τη νεκρική της κλίνη και την έβρεχε με δάκρυα. Πολλοί άρρωστοι ακουμπούσαν στην κλίνη και θεραπεύονταν.
Οι μαθήτριες της αγίας θρηνούσαν κοντά της και την παρακαλούσαν επίμονα να διηγηθή για την καταγωγή και τη ζωή της. Η Σαλώμη, η βασίλισσα της Ουντζάρμ, κατέγραφε τα λόγια της μακαρίας. Οι σημειώσεις αυτές αποτέλεσαν την πηγή για ό,τι έχει γραφή σχετικά με την αγία.
- Ας γραφεί, έλεγε η μακαρία Νίνα, η φτωχή και οκνηρή ζωή μου, για να γίνη γνωστή και στα παιδιά σας. Ας γραφεί, για να μάθουν οι απόγονοί σας την πίστη και την αγάπη με την οποία με περιβάλατε, καθώς και τα θεϊκά σημεία που είδατε με τα ίδια σας τα μάτια.
Εν συνεχεία μίλησε για την αιώνια ζωή και κοινώνησε με πολλή ευλάβεια τα Άχραντα Μυστήρια από τα χέρια του επισκόπου. Τέλος παρήγγειλε να ταφή στο φτωχό καλύβι, όπου βρισκόταν εκείνη την ώρα. Έτσι, μετά από πολλά γόνιμα χρόνια αποστολικής διακονίας, παρέδωσε το πνεύμα της εν ειρήνη στα χέρια του Χριστού σε ηλικία εξήντα επτά ετών.
Ο βασιλιάς, ο επίσκοπος και όλος ο λαός, θρηνώντας για τον θάνατο της μεγάλης αθλητρίας της πίστεως, θέλησαν να μεταφέρουν το λείψανο της στον καθεδρικό ναό της πρωτευούσης Μτσχέτα παρ’ όλες όμως τις προσπάθειες δεν μπόρεσαν να μετακινήσουν το φέρετρο της αγίας από τον τόπο της εκλογής της! Την έθαψαν λοιπόν εκεί, στη φτωχή της καλύβα, στο χωριό Μπόντμπε.
Λίγο αργότερα, περί το 342, ο βασιλιάς Μιριάν θεμελίωσε πάνω στον τάφο της ναό, επ’ ονόματι του συγγενούς της αγίας μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, τον οποίον ωλοκλήρωσε και εγκαινίασε ο γιος του Μπακάρ (342-364). Ο ναός αυτός σώζεται μέχρι σήμερα. Πολλές φορές ανακαινίστηκε, ποτέ όμως δεν γκρεμίστηκε. Αργότερα στον χώρο αυτό θεμελιώθηκε γυναικεία μονή προς τιμήν της αγίας Νίνας. Κοντά στον ναό ιδρύθηκε η μητρόπολις του Μπόντμπε, η αρχαιότερη όλης της Καχέτης, από την οποία το ευαγγελικό κήρυγμα απλώθηκε ως τα βάθη του ανατολικού Καυκάσου.
Ο πανάγαθος Θεός δόξασε την αγία Νίνα διατηρώντας το σώμα της άφθαρτο! Στον τάφο της γίνονταν πολλά θαύματα. Από αυτά τα θαύματα, αλλά περισσότερο από την αγγελική ζωή και τους αποστολικούς κόπους της, ανακηρύχθηκε ισαπόστολος και φωτίστρια της Γεωργίας. Η μνήμη της εορτάζεται τη 14η Ιανουαρίου, ημέρα της μακαρίας κοιμήσεώς της.
(Άγιοι της Γεωργίας)
("Χαρίσματα και Χαρισματούχοι", Ι. Μονή Παρακλήτου, τόμος Β΄, σ. 187-189)
Πηγή: sostis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου