Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr.
Σήμερα χαίρεται ο διδάσκαλος για τον μαθητή του. Σήμερα γιορτάζει η πρωτεύουσα της αιματοβαμμένης και μαρτυρικής Κύπρου.
Σήμερα τον τιμούν και στο Αιτωλικό που απο πέρυσι καθιερώσανε να τον εορτάζουν πανυγηρικά αλλά και με ταπεινότητα όπως και ο ίδιος έζησε στο διάβα της ζωή του.
Ήταν ένας λαμπρός νέος, ειδωλολάτρης μεν, με περίλαμπρες σπουδές στην Βηρυτό , ένας ρήτορας της εποχής εκείνης μα τι κι αν οι άνθρωποι τον θαύμαζαν για τα χαρίσματα του αυτά, όταν ο ίδιος συνάντησε έναν Άγιο Επίσκοπο μιας μικρής επαρχίας της Κύπρου αντιλήφθηκε πως θα γεμίσει το είναι του.
Τον εξέπληξε η απλότητα ενός βοσκού προβάτων που η Θεία Χάρις τον έκανε ποιμένα λογικών προβάτων.
Ο ταπεινός βοσκός που συνάμα ήταν και επίσκοπος δεν είναι άλλος από τον Άγιο Σπυρίδωνα που κατέφερε να αποδείξει μέσα στην Α' Οικουμενική Σύνοδο ότι δεν μπορούσαν οι λόγιοι και οι σπουδαγμένοι...ήταν για να τον αναδείξει ο Δημιουργός των πάντων.
Κοντά σε αυτόν λοιπόν ο σπουδαγμένος νέος ονόματι Τριφύλλιος μαθήτευσε και κέρδισε ζωή αιώνιον. Απο την ταπεινότητα του διδασκάλου του και από την απλότητά του γέμισε η ψυχή του.
Χειροτονήθηκε σύντομα διάκος του και τον ακολουθούσε σε κάθε του βήμα μάρτυρας χιλιάδων θαυμάτων που τελούσε ο διδάσκαλός του μιας και η Θεία Χάρις το υπερφυσικό το έκανε απλό και εύκολο.
Σε πολλλά σημεία του βίου του Αγίου Σπυρίδωνα αναφέρεται ένας διάκος, χωρίς όμως να αποκαλύπτεται το όνομά του. Μα πως αλλιώς άλλωστε αφού ο ίδιος διδάχθηκε την ταπεινότητά μπροστά σε έναν τόσο μεγάλο Άγιο που το προσονύμιο του ως Θαυματουργός ήταν η καθημερινότητά του.
Αναφέρεται όμως σε δυο περιστατικά ονομαστικά, όπου ο μαθητής επιπλείτεται από τον διδάσκαλο κι αυτό σαν βιογράφος ο ίδιος του διδασκάλου του για να ταπεινωθεί μπρος στα φθαρτά μάτια τούτου του κόσμου.
Ύστερα από Θεία Αποκάλυψη σε όραμα του ασθενούς Βασιλιά του Βυζαντίου ,Κωνστάντιου που του φανέρωσε ο Υψιστος δυο επισκόπους οι οποίοι ήταν οι μόνοι που με την προσευχή τους θα έλκυαν το Θείο Έλεος για να επέλθει η ίαση του σώματος ως άλλο σκεύος εκλογής φανέρωσε τον διάκο του Αγίου Σπυρίδωνα, τον Τριφύλλιο με Αρχιερατικά άμφια και πράγματι μετά την ίαση του βασιλιά η κάτοικοι της Λήδρας ζήτησαν να τους εκλέξουν επίσκοπο και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και η επισφράγιση του οράματος και ο Τριφίλλιος τοποθετήτε στον θρόνο της Λήδρας, της σημερινής Λευκωσίας ως ο πρώτος επίσκοπος Λήδρας.
Πατέρας του ποίμνιου του, αλύγιστος αρωγός σε κάθε δυσκολία των κατοίκων της Λήδρας. Κτήτορας δύο μονών όπου η μία αποτέλεσε και την τελευτάια επίγεια κατοικία του. Ακούραστος διακονητής των ανθρώπων είναι αυτό που έτρεξε σε μεγάλο σεισμό και έβγαζε απο τα χαλάσματα ζωντανούς για να τους περιθάλψη και πεθαμένους για να τους τιμήσει...
Αιώνες μετά την κοιμησή του, Άραβες πειρατές τυμβωρύχοι βρίσκουν αναλλοίωτο στον χρόνο το σκηνωμά του, που με θέρμη το φυλούσε η Άγια γη της Λευκωσίας και από τον θυμό τους που δεν βρηκαν τιμαλφί και άλλα χρυσά για να λεηλατήσουν του κόβουν το κεφάλι από το οποίο ξεπήδησε φρέσκο αίμα δίδοντας έτσι στον προστάτη της Λευκωσίας ετεροχρονισμένα και μετά την οσιακή κομησή του, το στέφανι του ''μαρτυρίου''.
Το σκήνωμα το πέταξαν μαζί με την Αγία κάρα του στην φωτιά και ένας ασκητής ο Όσιος Διομήδης όταν βρήκε την ευκαιρία έσωσε την κάρα του Αγίου η οποία μέχρι και σήμερα φυλλάσεται στην μητέρα των μονών της Κύπρου, στην μονή Κύκκου και παραχωρείται καθ έτος στην πρωτεύουσα της Κυπρου, την Λευκωσία, στον ναό της φανερωμένης όπου είναι το επίκεντρό όλων των λατρευτικών εκδηλώσεων ενός ίσως ξεχασμένου Αγίου για να τιμηθεί εκεί ο πολιούχος και ο προστάτης Άγιος της Λευκωσίας, ο Άγιος Τριφύλλιος.
Μαθητής και Διδάσκαλος, Γέροντας και Υποτακτικός, Επίσκοπος και Διάκος, Αγγράμματος και Εγγράματος αποτέλεσαν λαμπρό παράδειγμα μίμισης κι έτσι όπως τον βασιλέα τότε γιάτρεψαν και τον πόνο του απάλειψαν έτσι και σήμερα να αποτελέσουν και οι δυό τους μαζί ευχέτες, μεσσίτες, προστάτες για να ιαθούν και να αποφευχθούν οι δικές μας ασθένειες του σώματος αλλά και για να επουλωθούν σιγά σιγά οι πληγές της ψυχής μας.
Ταπεινά και με αγάπη υποκεινούμενος ο φτωχός στο πνεύμα ζητιάνος της μεσσιτίας Σας στην Πάναγνο και τον Υιό της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου