«Θά κοιμηθοῦμε ἕνα βράδυ καί θά τά ἔχουμε ὅλα. Καί τό πρωΐ θά ξυπνήσουμε καί δέν θά ἔχουμε τίποτε!»

Για τον Γέροντα πατέρα Σεραφείμ Δημόπουλο (1937–2008) έχουμε ξαναγράψει και παλαιότερα (20/2/2013) παρουσιάζοντας ακροθιγώς την αγιασμένη του μορφή σε μια σύντομη αλλά περιεκτική ανάρτηση.

Ο σεπτός Ιεροκήρυκας της Μητροπόλεως Λαρίσης ήταν πραγματικά «ένας ασκητής στον σύγχρονο κόσμο» με πολλά θαυμαστά σημεία της Χάριτος του Θεού στην οσιακή του ζωή και στην φιλάνθρωπη δράση του, με έκδηλο το θεόσδοτο χάρισμα των ιάσεων, της προόρασης, καθώς και της προφητείας.

Η εκούσια πτωχεία του ήταν ολοφάνερη και υπέρμετρη. Συνδυαζόταν, μάλιστα, με άφθονες εκδηλώσεις και συμπεριφορές μιας επιτηδευμένα αλλοπρόσαλλης και «περίεργης» συμπεριφοράς, δηλαδή μιας αγίας σαλότητας. Ως «Αρχιμανδρίτης» που ήταν ο ίδιος, φορούσε έναν πολύ απλό σιδερένιο σταυρό, με αποτέλεσμα, οι υπόλοιποι ιερείς, όταν και όποτε τον έβλεπαν να τον φοράει, του λέγανε περιπαικτικά: «Από ποιό σιδηρουργείο τον αγόρασες;».

Διαβάστε περισσότερα »