Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr
Τα θαύματα δεν είναι γεγονότα από ένα μακρινό παρελθόν. Είναι γεγονότα που συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν καθημερινά και θα συμβαίνουν για όσο ο άνθρωπος θα κατοικεί στην γη και θα έχει μέσα του πίστη προς τον Θεό.
Ο καθένας βέβαια τα ζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο ενώ κάποια γεγονότα μερικοί τα προσπερνούν γιατί δεν θέλουν να τα πιστέψουν.
Η Αρχοντούλα και ο Γρηγόρης ήταν στις αρχές της 10ετίας του 90 ένα ζευγάρι οι οποίοι δεν πίστευαν στον Θεό και η στάση τους όπως και οι ίδιοι έχουν αναφέρει ήταν αρνητική, έμεναν δε στο Αιγάλεω όπου και διατηρούσαν κατάστημα.
Τον φθινόπωρο του 1994 απέκτησαν τον μικρό Σωτήρη και η Αρχοντούλα ύστερα και από παραινέσεις συγγενών αποφάσισε όταν θα έκλεινε σαράντα ημέρες να πάει στην εκκλησία ώστε να διαβαστεί η ευχή του σαραντισμού όπως συνηθίζεται.
Όταν έφτασε η ώρα αποφάσισε να πάει την επόμενη που έπεφτε και Κυριακή (30 Οκτωβρίου, ανήμερα της μνήμης του Αγίου Σπυρίδωνος του Προσφοράρη).
Από αμέλεια αντί να μεταβούν νωρίς το πρωί σε κάποιον ναό το άφησαν και πέρασε η ώρα. Όταν πήγαν αναγκάσθηκαν να επισκεφθούν αρκετούς ναούς της γύρω περιοχής τους, μάταια όμως μιας και είτε ήταν κλειστοί είτε οι ιερείς είχαν αποχωρήσει από εκεί.
Φθάσανε και στον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Αιγάλεω και αν και ο σύζυγός της, της είπε να προσπαθήσουν μια άλλη μέρα να βρουν ιερέα η ίδια αποφάσισε εκεί να κάνουν μια τελευταία προσπάθεια. Ήταν περίπου στις 2 το μεσημέρι και όταν σταμάτησαν έξω από τον ναό αντίκρυσαν την θύρα του ναού μισάνοιχτη.
Εισήλθαν εντός του ναού με το παιδί στην αγκαλιά και αντίκρυσαν στην αναζήτηση τους έναν πολύ ηλικιωμένο ιερέα που καθόταν στα στασίδια που υπήρχαν τότε στον ναό και μη θέλοντας να τον κουράσουν έψαξαν να βρουν κάποιον νεαρότερο ιερέα.
Μάταια όμως μιας και στον ναό δεν βρήκαν ούτε κληρικό ούτε λαϊκό. Τότε ο γεροντάκος γύρισε προς το μέρος τους και τους ρώτησε να μάθει τι αναζητούν. Του απάντησαν ότι ψάχνουν έναν ιερέα για να σαραντίσουν.
Ο ίδιος τους ανέφερε πως θα το κάνει αυτός και σηκώθηκε με πολύ γαλήνια μορφή και άρχισε αργά να τους πλησιάζει.
Ήταν ψηλός με λευκή γενειάδα και ντυμένος με λευκά ράσα. Η μορφή του εξαιρετικά γαλήνια όπως τον περιγράφουν οι ίδιοι.
Τους πλησίασε και πήρε τον μικρό Σωτήρη στην αγκαλιά του και στην κυριολεξία ο μικρός χάθηκε μέσα στην αγκαλιά του. Είπε τις ευχές απ' έξω και επειδή ήταν αγόρι το πήγε μέσα στο ιερό (άγιο βήμα). Αφού τελείωσε μου το έφερε και το έδωσε και πάλι στην αγκαλιά της μάνας.
Εκεί έκανε τρεις ευχές για το παιδί οι οποίες όπως αναφέρουν αν και ήταν πολύ συγκεκριμένες δεν τις συγκράτησαν.
Ευχές που αφορούσαν την μελλοντική ζωή του παιδιού, όχι αυτές τις "κλασικές" ευχές που όλοι λένε. Κι αυτοί χαρούμενοι που κατάφεραν να βρουν ιερέα να τους σαραντίσει έφυγαν από τον ναό.
Ύστερα από μερικές μέρες ένας επίτροπος του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα πέρασε από το κατάστημα τους και συζητώντας οι γονείς του μικρού Σωτήρη, του ανέφεραν ότι στον ναό του υπάρχει ένας πολύ καλός ιερέας.
Μετά από συζήτηση και περιγραφή αυτού του ιερέα που είδαν, ο επίτροπος τους ανέφερε ότι δεν υπάρχει κάποιος εφημέριος στον ναό του με αυτά τα χαρακτηριστικά.
Το γεγονός ότι ήταν ντυμένος στα λευκά είναι κάτι που δεν συνηθίζεται κι επίσης τους ανέφερε ότι τέτοια ώρα και ημέρα ο ναός είναι κλειστός και οι ιερείς ξεκουράζονται από την πρωινή Θεία Λειτουργία.
Αυτό τους ξάφνιασε και αποφάσισαν να μεταβούν μια από τις επόμενες ημέρες στο ναό να συναντήσουν τους ιερείς και να μάθουν ποιος ήταν ο γαλήνιος γεράκος που τους διάβασε την ευχή του σαραντισμού.
Πριν καν προλάβουν να μεταβούν τους επισκέφθηκε μια γυναίκα στο κατάστημα τους την οποία ούτε την είχαν δει ξανά στο παρελθόν αλλά και ούτε την συνάντησαν ξανά στο μέλλον.
Η γυναίκα αυτή μπροστά στους πελάτες του καταστήματος άρχισε να μιλάει ασταμάτητα έως ότου αντίκρισε μια εικόνα πίσω από την μητέρα του μικρού Σωτήρη και της λέει "α ξέρετε τον Άγιο Εφραίμ; (Ήταν η εικόνα του αγίου που αντίκρυσε) πάρε κι από εμένα μια εικονίτσα" και πριν προλάβει να πει τίποτε άλλο της έδωσε μια μικρή εικονίτσα κι έφυγε.
Όταν η Αρχοντούλα είδε την εικόνα αντίκρυσε μέσα σε αυτήν τον ιερέα που τους σαράντισε το παιδί.
Για να μην κάνει λάθος περίμενε έως ότου έφυγαν όλοι από το μαγαζί και πήγε να βρει τον σύζυγό της, ρωτώντας τον, αν θυμόταν την μορφή του ιερέα που τους σαράντισε το παιδί.
Αυτός απάντησε θετικά και του έδειξε την εικονίτσα που όταν την αντίκρυσε είδε το πρόσωπο του ιερέα και αυτός.
Τον ξαναρώτησε αν είναι σίγουρος κι αυτός ενθουσιασμένος απάντησε ξανά θετικά.
Ήταν αντίγραφο της εικόνας του αγίου Σπυρίδωνα η οποία φυλάσσεται στον ομώνυμο ναό του στο Αιγάλεω.
Έμειναν έκπληκτοι.
Αμέσως μετά πήγαν στον ναό του Αγίου όπου είδαν ξανά την εικόνα του αγίου νιώθοντας ένα δέος μέσα τους αλλά και μια ψυχική αγαλλίαση.
Ανέφεραν το περιστατικό στους ιερείς και ενημερώθηκε και η μητρόπολη.
Έκτοτε ο μακαριστός πλέον π. Άγγελος "θεσμοθέτησε" καθημερινή θεία λειτουργία στον ναό η οποία τελείται έως και σήμερα.
Μάλιστα εκείνο το διάστημα το περιστατικό αναφέρθηκε και σε κηρύγματα στον ναό είτε από ιερείς αλλά και από τον επιχώριο επίσκοπο χωρίς να αναφερθούν τα ονόματα της οικογένειας η οποία αρκετές φορές μετά από αυτό το θαυμαστό γεγονός βρισκόταν ανάμεσα στο πιστό εκκλησίασμα του ναού.
Η ζωή τους έκτοτε άλλαξε και σίγουρα είδαν τον Θεό με άλλη οπτική γωνία. Τι ευλογία Θεέ μου. Να σου σαραντίσει το παιδί ένας άγιος που έζησε πριν 1700 χρόνια.
Αυτός κι αν είναι ευλογημένος άνθρωπος και μάλιστα παιδί του γεροντάκου ταπεινού Αγίου Σπυρίδωνος ο οποίος θα ήξερε τον λόγο που επέλεξε ο Θεός ένα τέτοιο θαυμαστό γεγονός να συμβεί δια μέσου του ιδίου.
Τα θαύματα είναι καθημερινά άλλα μικρά κι άλλα μεγαλύτερα. Είτε μικρά, είτε μεγαλύτερα θα πρέπει να τα εκλαμβάνουμε με σοφία και παιδαγωγία αλλά και με ευγνωμοσύνη προς τον Πανάγαθο Θεό αλλά και τους Αγίους Του.
Ακόμη κι αυτά που θεωρούμε ως δεδομένα για κάποιους άλλους δεν είναι. Κι αυτά θαύματα είναι κι ας μην τους δίνουμε την σημασία που πρέπει.
Όταν χάνουμε κάτι το δεδομένο στην ζωή μας π.χ. υγεία, όραση, ακοή κλπ τότε αντιλαμβανόμαστε την αξία τους. Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.
Καλή αυριανή, οι μεσιτίες του Αγίου Σπυρίδωνα να μας συντροφεύουν σε κάθε σκοτεινό μονοπάτι της ζωής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου