"Ενας Αρεοπαγίτης, ο κ. Εμμανουήλ Εμμανουηλιδης, ο οποίος είχε πολλές εμπειρίες και από τους δύο Γέροντες (π. Ιάκωβο και π. Κύριλλο), όταν κοιμήθηκε ο π. Ιάκωβος, εκεί που προσευχόταν, παραπονέθηκε και έλεγε: τί έγινε, τώρα μείναμε ορφανοί;
Έφυγε ο π. Ιάκωβος, ο οποίος ήταν ο πιο προσιτό σ' εμάς - γιατί ήρχοντο και εξομολογούντο στο μοναστήρι- έφυγε και ο π. Παΐσιος και ο π. Πορφύριος, τί γίναμε τώρα, μείναμε ορφανοί;
Και βλέπει ολοζώντανο τον γέροντα Ιάκωβο και του λέει:
- Αχ, κυρ Μανώλη μου, είσαι και Αρεοπαγίτης, είσαι λίγο κουτός.
- Γιατί, Γέροντα;
- Γιατί όταν ζούσα και ερχόσασταν στο μοναστήρι, μου λέγατε τα αιτήματά σας κι εγώ γονάτιζα και έβαζα άλλους μεσίτες για τα αιτήματά σας, τώρα ό,τι θέλετε, πηγαίνω και το καταθέτω στο Θρόνο του Δεσπότη Χριστού.
Εσείς να κοιτάζετε οι συνδέσεις σαν να μην παρουσιάζουν διακοπές και οι μπαταρίες σας θα είναι πάντα γεμάτες.
(Απόσπ.από ομιλία του Γέροντος Γαβριήλ στην Λάρισα την 6-4-2014).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου