Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: «Ιλαρίωνά μου, χίλια συγγνώμη που σου είπα ψέματα το πρωΐ στην Εκκλησία»

Μια φορά σαν μοναχός, καθάριζα το Ιερό του Αγίου Δαυΐδ της Ευβοίας.

Μπαίνει ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης μέσα πάει μπροστά στην εικόνα του Αγίου Δαυΐδ, χωρίς να έχει αντιληφτεί ότι είμαι και εγώ μέσα στο Ιερό 

και αρχίζει να μιλάει στον Άγιο, να του διαβάζει ένα γράμμα και να του λέει για κάποιον ασθενή, να πάει να τον κάνει καλά. Τα έλεγε αυτά γεμάτος συγκίνηση και θαυμασμό, λες και ήταν ο Άγιος Δαυΐδ δίπλα του παρών.

Εμένα μου έπεσε το φαράσι μες το Ιερό που σκούπιζα και ρώτησε:

- Ποιός είναι μέσα;

- Γέροντα εγώ, του λέω.

- Ιλαρίωνά μου, έχεις ώρα, με άκουσες αυτά που έλεγα, μην με παρεξηγήσεις, έχω πάρει κάτι χάπια για την καρδιά και βλέπω παραισθήσεις, τα έχω χαμένα, έχω ζαλάδα. (Φυσικά για να κρύψει την αρετή της προσευχής που είχε και μίλαγε με τον Άγιο και το έκανε συχνά).

Μου λέει:

- Πάτερ, μήν λές τίποτα τί άκουσες και τί είδες, μην μας κοροϊδέψουν.

- Να είναι ευλογημένο, Γέροντα.

Το απόγευμα με βλέπει στην κουζίνα που μαγείρευα γιατί είχα το διακόνημα του μάγειρα και ήμουν βοηθός του π. Κυρίλλου και μου λέει διακριτικά:

- Ιλαρίωνά μου, χίλια συγγνώμη που σου είπα ψέματα το πρωΐ στην Εκκλησία. Δεν είχα ζαλάδα, ούτε χάπια πήρα, αλλά απλά ήθελα να κρύψω την αρετή της προσευχής και την επικοινωνία που έχω με τον Άγιο (Δαυΐδ), μήπως πέσω σε κενοδοξία και χαθώ. Ό,τι θέλω έτσι το ζητώ από τον Άγιο και μου το δίνει...