"Σήμερον εμού, αύριον ετέρου και ουδέποτε τινός"

Σχόλιο του Θεοφ. Επισκόπου Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προδρόμου, 1.7.2020

Πρώτη μέρα ως δόκιμος στην Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Πάρνωνος, και τότε ο Γέροντας με έβαλε να γράψω σε ένα χαρτί στραβοσκισμένο τη φράση: "σήμερον εμού, αύριον ετέρου και ουδέποτε τινός", για να την κολλήσω πίσω από την πόρτα του κελιού μου. 

17 χρόνων δόκιμος, ούτε που κατάλαβα τι σήμαινε και ασφαλώς τα ορθογραφικά λάθη έκαναν τον γέροντα να χαμογελάσει. Τι σημαίνει όλο αυτό; Ρώτησα γεμάτος άγνοια και δίψα να μάθω τα πάντα στις πρώτες ώρες παραμονής στο μοναστήρι. Δε χρειάζεται να καταλάβεις τι σημαίνει, μου απάντησε κοφτά, θα έρθει στιγμή όπου απλώς θα το νιώσεις. 

17 χρόνια μετά από το γεγονός αυτό, στο ίδιο μοναστήρι, στο ίδιο κελί, με το ίδιο χαρτί κιτρινισμένο από το λιβάνι να στέκει πάντα εκεί, ένιωσα πολύ καλά τι σημαίνει. Σήμερα δικό μου, το κελάκι, το προσκυνητάρι, το μοναστήρι, τα καλογέρια μου, αύριο κάποιος άλλος θα μπει εκεί, τα παιδιά μου θα γίνουν αυτά γονείς, το προσκυνητάρι θα ακούει άλλους πόνους και δε θα στεναχωριέμαι διότι ουδέποτε δεν ήταν τίποτα εδώ κανενός. Ένα μικρό πέρασμα κάνουμε, φυλάμε για λίγα χρόνια τον τόπο, ούτως ώστε ο ίδιος τόπος να φυλάει τους επόμενους μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Αυτό άλλωστε είναι καλογερική: να μην σου ανήκει τίποτα, για να έχεις μες την καρδιά σου τον Ένα και συνάμα τα πάντα. 

Ένα μόνο ζητώ, οι Άγιοι να με ανέχονται κάθε χρόνο, ούτως ώστε αναξίως έμπροσθεν του θυσιαστηρίου να εκπληρώνω το προσωπικό μου τάμα, προσφέροντας στους πάντες τα πλούσια δώρα Του.

Πηγή: nyxthimeron