Μικρός το δέμας αλλά με τεράστια θρησκευτική σημασία για τη Λήμνο ο ναΐσκος του Αγίου Σώζοντος στη Φισίνη, καθώς είναι αφιερωμένος στον πολιούχο άγιο του νησιού.
Χτισμένο κυριολεκτικά στο…τέλος του νησιού, στο νοτιοανατολικότερο άκρο, το εκκλησάκι συγκεντρώνει προσκυνητές όχι μόνο από ολόκληρη τη Λήμνο αλλά και ξενιτεμένους Λημνιούς που έρχονται ως εδώ, από τα πέρατα της οικουμένης, να φέρουν τάματα και να κάνουν το σταυρό τους στον άγιο, ψιθυρίζοντας όπως οι θαλασσοδαρμένοι ναυτικοί, «Άγιε Σώζο, σώσε μας!».
Από τα μέσα του 18ου αιώνα και μετά, οι Λημνιοί καραβοκύρηδες ταξίδευαν στην Πόλη, στη Σμύρνη και στην Αλεξάνδρεια, αρμένιζαν στο Αιγαίο και στη Μαύρη Θάλασσα. Πλέοντας για τα Δαρδανέλια, αγνάντευαν το νησί τους από μακριά και, αντικρίζοντας το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Σώζοντος στην κοψιά του βράχου, έπαιρναν κουράγιο για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Οι Λήμνιοι ναυτικοί θεωρούσαν σωτήρα τον Άγιο Σώζο γιατί έσωσε κάποτε ναυαγούς, μετατρέποντας την κάπα του σε βάρκα. Μόλις, λοιπόν, αντίκριζαν τα αναμμένα καντήλια, σταυροκοπιούνταν και έκαναν μια ευχή, να τους έχει καλά ώστε να επιστρέψουν σώοι στο νησί τους. Στον Άγιο Σώζο, πάλι, προσέφευγαν κι οι συγγενείς των ξενιτεμένων ναυτικών, με παρακλήσεις και τάματα να τους φέρει πίσω τον άνθρωπό τους γερό από τα πέλαγα και τις φουρτούνες. Σταδιακά, ο προστάτης άγιος των Λημνιών ναυτικών καθιερώθηκε από τα τέλη του 19ου αιώνα να τιμάται ως πολιούχος του νησιού.
Πώς, όμως, βρέθηκε εδώ στην εσχατιά της Λήμνου, η χάρη του αγίου, ενός δεκαπεντάχρονου τσοπανόπουλου από τη Λυκαονία της Μικράς Ασίας, που μαρτύρησε τον 3ο αιώνα για την πίστη του; Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ο ναός χτίστηκε σε αυτή τη θέση έπειτα από υπόδειξη του ιδίου του αγίου με θαυματουργό τρόπο.
Εκεί κοντά, κάτοικος του γειτονικού χωριού Φυσίνη βρήκε μια παλιά εικόνα του Αγίου Σώζοντος. Την έφερε στο χωριό αλλά το άλλο πρωί η εικόνα βρέθηκε πάλι στο ακρωτήρι κοντά στο αγίασμα. Αυτό επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου ο άγιος παρουσιάστηκε σε βοσκό και του υπέδειξε τον τόπο που ήθελε να χτίσουν εκκλησία και να τοποθετήσουν την εικόνα του.
Ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα καθιερώθηκε να γιορτάζεται η μνήμη του πολιούχου με τριήμερο παλλημνιακό πανηγύρι.
Από την παραμονή, οι πιστοί από όλα τα χωριά, ολόκληρα καραβάνια, συνέρεαν με τα ζώα τους στο νοτιοανατολικό άκρο του νησιού. Το βράδυ, γινόταν ο εσπερινός κι ακολουθούσε γλέντι με λύρες και βιολιά. Ανήμερα, μετά την πανηγυρική θεία Λειτουργία και τη λιτανεία της εικόνας, το γλέντι συνεχιζόταν ως το άλλο πρωί. Μέχρι σήμερα, οι κάτοικοι του νησιού και οι Λημνιοί της διασποράς, διατηρούν την παλαιά παράδοση, συναντιούνται κάθε χρόνο στο πανηγύρι για να τιμήσουν τον άγιο και να ξαναζωντανέψουν τις αναμνήσεις των παιδικών τους χρόνων.
Ιδανικό το σημείο να έρθετε για ρεμβασμό και περισυλλογή καθώς, από τον περίβολο του ναού, το μάτι ταξιδεύει πέρα, ως τη Λέσβο και τα παράλια της Μικράς Ασίας.
Πηγή: limnosguide
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου