Θαύματα και Θεία Λειτουργία: Οι κακότροπες ασκήτριες

ΣΤΑ μέσα του 6ου αιώνα ασκήτευαν στα περίχωρα της Ρώμης δύο παρθένες. Προέρχονταν από αρχοντική οικογένεια και έμεναν κοντά στο μοναστήρι του όσίου Βενεδίκτου. Κάποιος ευσεβής χριστιανός φρόντιζε νά τις προμηθεύει ό,τι είχαν ανάγκη.

Αυτές όμως, με την έπαρση της αριστοκρατικής τους καταγωγής, καθημερινά ειρωνεύονταν, έβριζαν και πρόσβαλλαν τον καλό εκείνον άνθρωπο.

Κάποτε πια δεν άντεξε άλλο τη συμπεριφορά τους, πού είχε γίνει
πραγματικά αφόρητη, και πήγε να παραπονεθεί στον όσιο Βενέδικτο.

Μετά απ' αυτό ο όσιος κάλεσε τις δύο κόρες και τις μάλωσε αυστηρά:

Νά διορθωθείτε και νά περιορίσετε τη γλώσσα σας, γιατί αλλιώς δεν θα σας μεταλάβω.

Μα εκείνες δεν άλλαξαν καθόλου. και δυστυχώς, μετά από λίγο καιρό πέθαναν και οι δύο.

Τις έθαψαν μέσα στην εκκλησία, όπως συνηθιζόταν τότε. .

Από τη μέρα της ταφής τους όμως άρχισε νά γίνεται κάτι φοβερό: σε κάθε θεία λειτουργία, τη στιγμή πού ο διάκονος καλούσε όσους δεν θα κοινωνούσαν νά βγουν από το ναό, μία ευσεβής γυναίκα- είχε υπηρετήσει σαν παραμάνα τους και έφερνε πάντα προσφορές για τις ψυχές τους - έβλεπε τις δύο παρθένες νά σηκώνονται από τούς τάφους τους και νά βγαίνουν έξω!

'Όταν αυτό έγινε αρκετές φορές, τρέχει με κλάματα ή γυναίκα στον όσιο Βενέδικτο, πέφτει ατά πόδια του και του φανερώνει την τρομακτική οπτασία. .
Αμέσως ο όσιος της δίνει μία προσφορά και της λέει:

Πήγαινέ την στον ιερέα και παρακάλεσέ τον νά λειτουργήσει για την ανάπαυση των ψυχών τους. 'Έτσι θα λυθούν από Το επιτίμιο της ακοινωνησίας.

και πραγματικά, αυτό έγινε!

Ό ιερέας τέλεσε για χάρη τους τη Θεία Λειτουργία με την προσφορά του όσίου Βενεδίκτου, κι από τότε ή γυναίκα δεν τις ξαναείδε νά βγαίνουν από την εκκλησία.
Από το βιβλίο: Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία. (Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου Αττικής).