Ρώτησαν το 2003 τον μακαριστό Γέροντα π. Αμβρόσιο Λάζαρη (1912–2006), τον χαρισματικό Πνευματικό της Μονής Δαδίου και πιστό τέκνο του Αγίου Πορφυρίου το εξής:
–Πες μου, Γέροντα, ποια στιγμή της Θείας Λειτουργίας όλα αυτά τα χρόνια ήταν για σένα η πιο συγκλονιστική;
–Μετά το «Εξαιρέτως», απάντησε αυτός αργά και χωρίς να βιάζεται, λες
και περίμενε την έγκριση από κάποιον, για να μιλήσει.
και περίμενε την έγκριση από κάποιον, για να μιλήσει.
–Γιατί τότε;
–Γιατί έβλεπα , παιδί μου!…
«Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης, ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου», Μέρος Β΄, κεφ. 1ο, σελ. 173–174,
Εκδόσεις Π. Κυριακίδη, Φθιώτιδα, Νοέμβριος 2008.
Επιμέλεια ανάρτησης: π. Δαμιανός (toeilhtarion)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου