Κάποιο απόγευμα η Αγία Σοφία σκούπιζε το διάδρομο από την Εκκλησία μέχρι έξω από τη Μονή με πολύ επιμέλεια και όταν ένας πιστός, που ήρθε για προσκύνηση, τη ρώτησε, γιατί καθαρίζει, εκείνη του απάντησε:
Η Αγία Σοφία με πιστούς
«Σκουπίζω, γιατί το βράδυ θα περάσει από εδώ η Παναΐα μας... Πρέπει να είναι καθαρά...».
Στην απορία του συνομιλητή της «μα, περνάει από εδώ η Παναγία;», ανταπάντησε αυθόρμητα: «Ναι... Την έχω δει να περνάει από εδώ...».
— « Μου είπε η Παναγία πώς εκείνα πού είναι στα Ιερά Βιβλία των εκλεκτών του Υιού μου, έρχονται όλα με τη σειρά να γίνουν. Τρίτος πόλεμος θα γίνη… Θα καταστραφούν τα τρία τέταρτα της ανθρωπότητας… Θα σωθή μόνο το ένα τέταρτο…
« Η Ελλάδα, αν κρατήση την πίστη, θα σωθει από το κακό πού πρόκειται νάρθή. Αν όμως δεν κρατήσει την πίστη, θα καταστραφεί… Θα πέσουν όλοι οι δαίμονες επάνω της… Θα ’ρθή το κακό και θα χωρίση το στάρι απ’ την ήρα, τα πρόβατα απ’ τα ερίφια….
Αν ο κόσμος μετανοήση, θα πάρουμε την Πόλη με Αγάπη… Αν δεν μετανοήση, θα την πάρουμε με αίμα….
«Υπομονήν... Πολλά υπομονήν... Υπομονήν πολλά...». «Υπερηφάνειαν άσκεμον πράγμα... Το χώμα στο χώμα...Η υπερηφάνεια ρουζ (ρίχνει) την ψήν (ψυχή) σήν (στην) κόλαση».
-Να μετανοάτε, παιδία μου… Να ευτάτε προσευχήν… Νύχταν και ημέραν… οπού περπατείτε, οπού ευρίουστουν ( ευρίσκεστε ), οπού στέκουστουν, πάντα να λέτε «Χριστέ μ’, να ελεήσ’ με! Με γλυκόν γλώσσαν να μιλάτε με τον Θεόν, να φτάτε προσευχήν».
Συμβούλευε:
« Να έχουμε Αγάπη, ταπείνωση και υπομονή στους πειρασμούς.
-Υπερηφάνεια άσκεμον πράγμα… ρούζ την ψην σην κόλασιν….
Της είπε η Παναγία:
— Να μιλάς… Να λες για τα κοντά φουστάνια…
Να λες για την αποστασία… Να κηρύττεις μετάνοια!… Να μην φορούν άσεμνα φορέματα στην Εκκλησία… Να- χουν ταπεινό ντύσιμο.
-Νάστε προσεκτικές… Όχι κοντά μανίκια, όχι κοντά μαλλιά. Η Παναγία χωλιάσκεται ( θυμώνει )….
-Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε τον κόσμο σου και ύστερα εμάς!… Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ μας….
Νάχετε φόβον Θεού… Νάχετε Αγάπη… Νάχετε ευσπλαχνία.
Με βλέπεις εδώ πού είμαι τόσα χρόνια; Εδώ με παλεύουν τρία δαιμόνια… Το ένα της απιστίας… Το άλλο δαιμόνιο είναι της ακηδίας… Το τρίτο δεν το ενθυμούμαι, ίσως της άνθρωπαρεσκείας….
Έλεγε η Ασκήτρια της Κλεισούρας: Η ψή ’μ ( ψυχή μου ) καίεται για τον Χριστό!….
Δεν μου αποκαλύπτει ο Θεός αμαρτήματα… Μόνο στο πρόσωπο του ανθρώπου βλέπω, ή φως, ή σκότος. Και δυστυχώς οι περισσότεροι είναι σκοτία….
Είδες;… Άκουσες;… Κλειδί στο στόμα!….
Και ένα θαύμα της Αγίας Σοφίας από γνωστό που άκουσα και ο ίδιος την γνωρίζει. Ετοιμάζεται κυρία με όγκο στο στήθος να κάνει εγχείρηση.Κλείνει τα πάντα,γιατρούς όλα στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου. Μένει καμιά εβδομάδα για την εγχείρηση. Η κυρία ταξιδεύει συχνά σε προσκυνηματικούς τόπους. Μία εβδομάδα πριν ίσως λίγες μέρες προτού την εγχείρηση πηγαίνει στην Ιερά Μονή της Κλεισούρας στην Καστοριά .Προσκυνά τον τάφο της Αγίας Σοφίας και βάζει λαδάκι στο στήθος της με πολύ πίστη .Και ω!Του θαύματος ούτε ογκος ουτε τιποτα ,εξαφανίστηκε και της το επιβεβαίωσε και ο γιατρός της.Η κυρία απέφυγε την εγχείρηση ακριβώς τον ιδιο καιρό που θα την έκανε.
Ο γνωστός που μου το απεκάλυψε γνώριζε και το γιατρό στο Παπαγεωργίου γιατί δουλεύει εκεί και την κυρία που θεραπεύτηκε.
Βοήθεια μας !
Πηγή: Gina Patton
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου