«Ότε η αμαρτωλός, προσέφερε το μύρον»

Τα Στιχηρά Ιδιόμελα «Σε Τον Της Παρθένου Υιόν» και «Ότε η Αμαρτωλός», ακούμε από τον Πρωτοψάλτη του Αγίου Ελευθερίου Πατησίων κ. Χάρη Συμεωνίδη, από την συναυλία με Ύμνους του Θείου Πάθους, «Τον Νυμφώνα Σου Βλέπω», η οποία πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Αντώνιου Άνω Πατησίων.

Στιχηρά Ιδιόμελα Αίνων Μεγάλης Τετάρτης 

ήχος Α’

Σὲ τὸν τῆς Παρθένου Υἱόν, Πόρνη ἐπιγνοῦσα Θεὸν ἔλεγεν, ἐν κλαυθμῷ δυσωποῦσα, ὡς δακρύων ἄξια πράξασα. Διάλυσον τὸ χρέος, ὡς κἀγὼ τοὺς πλοκάμους, ἀγάπησον φιλοῦσαν, τὴν δικαίως μισουμένην, καὶ πλησίον τελωνῶν σε κηρύξω, Εὐεργέτα φιλάνθρωπε.

Ὅτε ἡ ἁμαρτωλός, προσέφερε τὸ μύρον, τότε ὁ μαθητής, συνεφώνει τοῖς παρανόμοις, ἡ μὲν ἔχαιρε κενοῦσα τὸ πολύτιμον, ὁ δὲ ἔσπευδε πωλῆσαι τὸν ἀτίμητον, αὕτη τὸν Δεσπότην ἐπεγίνωσκεν, οὗτος τοῦ Δεσπότου ἐχωρίζετο, αὕτη ἠλευθεροῦτο, καὶ ὁ Ἰούδας δοῦλος ἐγεγόνει τοῦ ἐχθροῦ, δεινὸν ἡ ῥαθυμία! μεγάλη ἡ μετάνοια! ἣν μοι δώρησαι Σωτήρ, ὁ παθὼν ὑπὲρ ἡμῶν, καὶ σῶσον ἡμᾶς.

Ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου Άνω Πατησίων Αρχιμ. Θεολόγος Αλεξανδράκης, αναφέρει: "Μέσα από την υμνολογία της Μεγάλης Τετάρτης προβάλλεται εμφατικά μία μεγάλη αντινομία. Η πόρνη γυναίκα συνειδητοποιώντας τη αμαρτωλή ζωή της, βρίσκει τρόπο να δεηθεί στον Φιλάνθρωπο Σωτήρα.

Ο σωφρονισμός της καρδίας της, την καθοδηγεί να ζητήσει το έλεος του καρδιογνώστη Χριστού «εξαίφνης σώφρων ώφθη, μισήσασα τα έργα, της αισχράς αμαρτίας» και εσμύρνησε το Πανάχραντο Σώμα Του με σμύρνα και δάκρυα ως ικεσία και ευχαριστία για το άπειρο έλεός Του, αλλά και ως τιμή σε «Εκείνον που απέθανεν υπέρ ημών».

Αντίθετα ο μαθητής Ιούδας και δόλιος, που για τρία ολόκληρα χρόνια βρίσκεται δίπλα στον Διδάσκαλο, εκπίπτει της Αποστολής του. Δεν κατανοεί την πρόσκληση από τον Χριστό, παρόλο που ήταν άριστος γνώστης της Μεσσιανικής θεολογίας και Ιουδαίος εξ Ιεροσολύμων, γίνεται κενός στην ψυχή και στην πράξη και «του Δεσπότου εχωρίζετο».

Τυφλώνεται από το πάθος της φιλαργυρίας και της φιλαυτίας, που τον οδηγεί στην απάρνηση, στην προδοσία και στην απώλεια. Αυτά τα δύο παραδείγματα της χειρίστης ραθυμίας και της μεγίστης μετανοίας ας λειτουργήσουν για τον καθένα μας ως πνευματικοί οδοδείκτες της ζωής μας!".

Πηγή: romfea