ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ: Το δεξί χέρι του Οσίου Εφραίμ του Σύρου

Φυλάσσεται μαζί με άλλα οστά του Αγίου στην Ιερά κοινοβιακή Μονή Οσίου Εφραίμ του Σύρου στην Κονταριώτισσα Κατερίνης.

Ο Όσιος Εφραίμ ήταν διάκονος και ένας από τους πρώτους εκκλησιαστικούς συγγραφείς. 

Καταγόταν από την Ανατολή και γεννήθηκε στην πόλη Νίσιβη της Μεσοποταμίας από όπου και έλαβε το όνομα «Σύρος» και θεωρείται ως ο σημαντικότερος Σύρος θεολόγος.

Γεννήθηκε πιθανώς το 308 ή και ενωρίτερα, από φτωχή οικογένεια και αρχικά ήτανε εργάτης ενώ άκμασε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 - 337), Ιουλιανού του Παραβάτου (361 - 363) και των διαδόχων αυτού.

Από την μικρή του ηλικία διδάχθηκε την πίστη και την αρετή από τον Επίσκοπο Νισίβεως Ιάκωβο (309 - 364), ο οποίος και τον χειροτόνησε διάκονο, αλλά ο Όσιος αρνήθηκε να λάβει μεγαλύτερο αξίωμα. 

Τοιχογραφία της Κοιμήσεως του οσίου Εφραίμ του Σύρου.

Βρίσκεται στην τράπεζα της Μονής Βατοπαιδίου Αγίου Όρους

και ιστορήθηκε από τον μοναχό Μακάριο Γαλατσιάνο το 1786.

Ακολούθησε πολύ νωρίς τον μοναχικό βίο και με το φωτισμό του Παρακλήτου έγραψε πάρα πολλά συγγράμματα πνευματικής και ηθικής οικοδομής, για αυτό και θαυμάζεται για το πλήθος και το κάλλος των έργων του, ενώ ήτανε και ακριβής γνώστης όλων των δογματικών θεμάτων, ήξερε να καταπολεμά τις αιρέσεις και να υπερασπίζει με θαυμάσια σαφήνεια την Ορθοδοξία. 

Ήταν εκείνος που κατατρόπωσε σε διάλογο τον αιρετικό Απολλινάριο και οδήγησε πολλούς αιρετικούς να επιστρέψουν στην πατρώα ευσέβεια.

Όταν με την συνθήκη του 363, που υπέγραψε ο διάδοχος του Ιουλιανού του Παραβάτου, ο Ιοβιανός (363 - 364), η Νίσιβης παραδόθηκε στα Περσικά στρατεύματα, ο Όσιος Εφραίμ εγκατέλειψε την πατρίδα του και πήγε στην Έδεσσα της Μεσοποταμίας, όπου ασκήτεψε σε παρακείμενο όρος και παράλληλα ίδρυσε μία Θεολογική Σχολή. 

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος. 

Τοιχογραφία αρχών τού 14ου αιώνα στον Ιερό Ναό τής 

Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Πρωτάτο, Άγιο Όρος.

Έργο τού αγιογράφου Μανουήλ Πανσέληνου πηγή φωτογραφίας: agiamarinaalykou.blogspot.com

Το 370 επισκέφθηκε τον Μέγα Βασίλειο στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και λίγο αργότερα τους Πατέρες και Ασκητές της Αιγύπτου.

Ο Εφραίμ άφησε σημαντικό έργο από το οποίο όμως διασώθηκε μικρό μέρος και θεωρείται σπουδαίος μελετητής της Αγίας Γραφής αλλά και πολέμιος των αιρέσεων της εποχής του. 

Τόσο οι πραγματείες του όσο και οι ομιλίες του είναι γραμμένες με έμμετρο τρόπο, γεγονός το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να μην πραγματοποιήσει συστηματική δογματική διατύπωση στα έργα του, τα οποία μεταφράστηκαν από τα συριακά στα ελληνικά, τα αρμένικα και έπειτα στη λατινική, τη γεωργιανή αλλά και τη σλαβονική γλώσσα.

Ο Μέγας Βασίλειος τον περιέγραψε ως «πάντων ἐλλογιμώτερος» από αυτούς που ζούσαν εκείνη την εποχή ενώ ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος τον περιέγραψε ως εξής: «Ἐφραῒμ ὁ πολὺς, ἡ παραμυθία τῶν ἀθυμούντων, ἡ παιδαγωγία τῶν νέων, ἡ χειραγωγία τῶν μετανοούντων, ἡ κατὰ τῶν αἱρετικῶν ῥομφαία, τὸ δοχεῖον τοῦ Πνεύματος, τὸ σκεῦος τῶν ἀρετῶν». 

Ο Όσιος Εφραίμ κοιμήθηκε με ειρήνη το 373 και η Σύναξή του τελούνταν στο Μαρτύριο της Αγίας Ακυλίνας, στην περιοχή Φιλοξένου, κοντά στην αγορά.

Η Μνήμη του τιμάται στις 28 Ιανουαρίου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: 

Στην Όρθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».

Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).

Πηγή φωτογραφιών: leipsanothiki

Πηγή: greekorthodoxreligioustourism