9-12-2001
Πόσα όνειρα αλήθεια δεν κάναμε όταν παντρευτήκαμε, όνειρα για μας και τα παιδιά πού θα αποκτούσαμε, πόσο θα τ΄ αγαπούσαμε, μα γίνεται και διαφορετικά αφού θα είναι ένα κομμάτι από τον εαυτό μας; Όνειρα, όνειρα ατελείωτα.
Μα ο καιρός περνούσε, χρόνοι διαδέχονταν άλλους χρόνους, πέρασαν έτσι, πέντε, δέκα, δεκαπέντε και παιδί δεν είχαμε.
Η θλίψη ήταν πλέον χαραγμένη στα πρόσωπα μας και ο πόνος είχε μόνιμη κατοικία στην καρδιά μας. 16 χρόνια δίχως να ακούσουμε κι εμείς τις γλυκές λεξούλες «μαμά-μπαμπά» που πρωτοψελίζουν τα μωρά.
Η Παναγία μας όμως δεν μας είχε ξεχάσει και μετά από 16 χρόνια γάμου έκανε το μεγάλο θαύμα της και μας εχάρισε ένα αγοράκι. Τον πόνο διαδέχθηκε τώρα η χαρά και η ευτυχία πού μας έφερε το δώρο της Παναγίας μας το μωρό μας. Γεννήθηκε στις 11-12-2000 και με τη χάρη της να μας είναι γερό και δυνατό.
Νίκος & Δέσποινα Σπανοπούλου, Ασπρόπυργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου