Η κορούλα μας – διηγείται η κ. Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη – πήγαινε μια χαρά στο σχολείο. Όμως στενοχωριόταν που δεν είχε παρέα στο σπίτι. Μας ζητούσε να της δώσωμε ένα αδελφάκι. Έγραψα στον π. Ιάκωβο ότι έχω μεγάλη επιθυμία ν’ αποκτήσω ένα γερό αγοράκι. Σε όλο το σόι του άντρα μου υπήρχαν όλο κορίτσια και κανένα αγόρι· και μου απάντησε:
«Για το θέμα της τεκνογονίας που μου γράφεις, είναι σωστό και άγιο, διότι ο Θεός είπε να αυξάνωνται και να πληθύνωνται οι άνθρωποι, αυτό είναι εντολή Θεού. Ως προς την υπόθεσιν αγόρι ή κορίτσι είναι βουλές του Θεού. Εσείς έχετε την πίστιν σας στον Επουράνιον Βασιλέα Ιησούν Χριστόν, και Εκείνος θα κανονίση αυτό που ζητάτε. Είδατε ότι και το παιδί σας θέλει την συντροφιά, αλλά εσείς κανονίσετε σαν αντρόγυνο και ο Θεός θα σας βοηθήση».
Και πράγματι με τις προσευχές του Γέροντα, σε λίγο καιρό ήμουνα έγκυος. Περίμενα με χαρά να έλθη στην οικογένεια το δεύτερο παιδί μας. Ο π. Ιάκωβος μου έγραφε: «Να προσέχης τώρα με την εγκυμοσύνη από στενοχώρια, κούραση κλπ. Προσευχή, παιδί μου, και όλα θα τακτοποιηθούν. Χαίρομαι πολύ που περνάς καλά με τον άντρα σου, όσον μπορείς να του δείχνης αγάπη και καλωσύνη, και να ξέρης ότι όπου είναι η αγάπη, εκεί είναι ο Θεός. Έχετε πίστιν Θεού, προσευχή και υπομονή· ποτέ δεν έλειψαν οι στενοχώριες και οι πικρίες από τον κόσμο, αλλά ας λέγωμεν “είη το Όνομα του Κυρίου ευλογημένον”».
Το δεύτερο παιδί μας ήταν αγοράκι. Ενώ περίμενα να γεννήσω αργότερα, μ’ έπιασαν οι πόνοι ξημερώνοντας η γιορτή του οσίου Δαυίδ. Την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες για την γιορτή του οσίου Δαυίδ, εγώ γεννούσα το δεύτερο παιδί μας.
Ο π. Ιάκωβος μου είχε γράψει: «Νυχθημερόν, παρακαλώ τον όσιο Δαυίδ δι’ όλους σας· μέχρι σήμερα σας βοηθά, καθώς και για να κάνης το αγοράκι σου. Τον παρακαλούσα μέρα και νύκτα και ας έχη δόξαν ο Θεός να σας το χαρίση (με) υγείαν και ευλογίαν».
Το παιδάκι ήταν χαριτωμένο. Πήγαμε και το βαπτίσαμε στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ. Παρέστη και ο π. Ιάκωβος στην βάπτιση του παιδιού μας, παρ’ όλο που ήταν άρρωστος (μόλις είχε βγει πριν από μία-δύο μέρες από το Νοσοκομείο, όπου ενοσηλεύετο). Διάβασε και το Ευαγγέλιο, κατά την διάρκεια της Βάπτισης.
Στο τέλος της Βάπτισης μου είπε: «Είδες, παιδί μου, ότι το παιδί αυτό βοήθησε ο όσιος Δαυίδ να γεννηθή την ημέρα της γιορτής του, για να καταλάβης ότι είναι δικό του δώρο! Εγώ, παιδί μου, επειδή μου είχες πει ότι ήθελες πολύ να αποκτήσης ένα αγοράκι, πήγα μπροστά στην εικόνα του οσίου Δαυίδ και τον παρακάλεσα για σένα και του είπα: “Άγιέ μου Δαυίδ, ήλθα να σε παρακαλέσω να χαρίσης ένα παιδάκι, αλλά να είναι και αγοράκι”. Είδες, παιδί μου, ότι ο όσιος Δαυίδ σου χάρισε αυτό που του ζήτησες!».
Από το βιβλίο: “Ο Γέρων Ιάκωβος (Διηγήσεις – Νουθεσίες – Μαρτυρίες)”. Γ’. Μαρτυρίες, σελ. 199. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη» 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου