Τὸ τέχνασμα μίας μάνας στὴν Ἀμερικὴ γιὰ νὰ διδάξει τὴ νηστεία στὰ παιδιά της!

Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας (†)

Θὰ σᾶς πῶ μία ἐξυπνάδα ποὺ συνήντησα ἔξω, στὸ ἐξωτερικό, ποὺ ἤμουνα αὐτὲς τὶς μέρες. Φιλοξενήθηκα στὸ σπίτι ἕνος ἱερέως. 

Ἱερεὺς καλοβαλμένος καὶ ἡ πρεσβυτέρα καλοβαλμένη. Νεαρότατοι. 30 ὁ ἕνας, 25 ὁ ἄλλος, μὲ 3 παιδιά. Τετάρτη καὶ Παρασκευή, ἀλάδιαγο. Στὴν Ἀμερική, στὸ Μπόστον. Στὴ Βοστόνη σᾶς μιλῶ τώρα, ποὺ ὑπάρχουν ὅλα τ' ἀγαθὰ τοῦ κόσμου! Τ' ἀγαθὰ τοῦ κόσμου!

«Δὲν τὸ τρώει», μοῦ λέει, «ὁ Θανάσης [5-6 χρονῶν] ὅταν ἔχουμε ἀλάδιαγο. Τὸ ἀπόφευγει, καὶ ζητάει μόνο φρουτόζουμο».

Διότι, ἡ πορτοκαλάδα ἐκεῖ δὲν λείπει ὅλον τὸν χρόνο. Τὸ μῆλο δὲν λείπει ὅλον τὸν χρόνο. Δηλαδή, ζωμός. Τὸ σταφύλι, στὴ φυσική του ὄψη, δὲν λείπει ὅλον τὸν χρόνο. Μέσα στὸ τραπέζι θὰ πιοῦν ἀπαραιτήτως τὴ μέρα 4-5 ποτήρια ἀπὸ αὐτὰ τὰ φροῦτα. Λοιπόν, αὐτὸς ζητάει τέτοιο.

«Τί τοῦ ἔκανα, ὅμως;», λέει. «Αὐτουνοῦ τοῦ βάζω λίγο λαδάκι κρυφά, ὥστε νὰ νοστιμίζει.

Διαβάστε περισσότερα »