Μαρτυρία κ. Μυτιληναίου Γεωργίου, Θεολόγου από την Θεσσαλονίκη
«Ήταν χειμώνας του έτους 1988. Ο κ. Σάκκος μου έδωσε ένα πακέτο με κασσέττες από ομιλίες του και ένα δοχείο με τυρί φέτα, για να τα πάω μόλις μπορέσω στο Μήλεσι. Πήρα μαζί μου και έναν φοιτητή της Ιατρικής.
Φτάσαμε στις 14:30 και μας είπανε πως ο Γέροντας ξεκουράζεται. Στις 17:00 το απόγευμα μας δέχτηκε. Ήταν καθιστός στο κρεββάτι. Μέσα στο κελλάκι του υπήρχε αφόρητη ζέστη λόγω της ασθένειάς του. Με τα δύο του χέρια έπιασε τους καρπούς μας.
Σε εμένα έπιασε τον καρπό μου με το αριστερό του χέρι. Τα χέρια του ήταν καλυμμένα με πανιά. Μας ρωτούσε γενικά πράγματα, από πού είμαστε; τι δουλειά κάνουμε; ή τι σπουδάζει ο νεαρός κ.ά… Έκανε 3–4 ερωτήσεις σε εμένα και μετά με άφηνε και έκανε 3–4 ερωτήσεις τον φοιτητή.
Σε εμένα έπιασε τον καρπό μου με το αριστερό του χέρι. Τα χέρια του ήταν καλυμμένα με πανιά. Μας ρωτούσε γενικά πράγματα, από πού είμαστε; τι δουλειά κάνουμε; ή τι σπουδάζει ο νεαρός κ.ά… Έκανε 3–4 ερωτήσεις σε εμένα και μετά με άφηνε και έκανε 3–4 ερωτήσεις τον φοιτητή.
– Πόσα παιδιά έχεις;
– Τέσσερα, Γέροντα. Τον Δημήτρη, την Αργυρή, την Φοίβη και την Μαρία.
– Τα βλέπω τα παιδιά σου… τα βλέπω… Την Φοίβη, την Αργυρή, τον Δημήτρη και την Μαρία.
»Ο Γέροντας τα είπε με την σειρά ακριβώς που γεννήθηκαν ξεκινώντας από το μεγαλύτερο.
– Είδες, όταν μαλώνης την Αργυρή, πώς τρέχουν τα δάκρυά της; Και σε λίγο προσθέτει:
– Γιατί αγαπάς την Μαρία περισσότερο από τα άλλα παιδιά;
»Στο σημείο αυτό με συμβούλεψε να προσέχω πολύ και να μην κάνω διακρίσεις απέναντι στα παιδιά μου. Να δείχνω την ίδια αγάπη προς όλα, γιατί ζηλεύουν.
»Στον φοιτητή της Ιατρικής είπε μετά τις σχετικές ερωτήσεις: “Ήταν ένας γιατρός στην Ζάκυνθο που ήταν πολύ απρόσεχτος και αμελής και οι ασθενείς μπαίνανε σε μεγάλες περιπέτειες και ήταν δύσκολες τότε και οι μετακινήσεις και ο κόσμος με την προχειρότητα του γιατρού εταλαιπωρείτο πολύ. Να προσέχης πολύ, όταν γράφης συνταγές. Να προσέχης τι φάρμακα γράφεις για την κάθε αρρώστια, για να μην δώσης λάθος συνταγή και ταλαιπωρηθή ο ασθενής”.
– Τι γνώμη έχεις για την Μοριακή δυναμική;
– Δεν το ξέρω αυτό, Γέροντα, είπε ο φοιτητής.
– Σκέψου το, σκέψου τι είναι Μοριακή δυναμική;
– Μα δεν έχει σχέση με την Ιατρική αυτό. Δεν γνωρίζω.
– Σκέψου το, σκέψου κάτι και πες μου. Τι λέει το μυαλό σου; Τι είναι αυτό;
»Ο φοιτητής προσπάθησε να δώση μία επεξήγηση και ο Άγιος τον άφησε να προσπαθή να σκεφτή τι είναι αυτό. Πίστεψε πως ήταν κάτι άσχετο με την επιστήμη του, αν και ο Άγιος του το είπε “έχει σχέση με το αντικείμενό σου”. Φύγαμε και ο φοιτητής πήρε το πτυχίο του το 1994 και 15 χρόνια μετά έκανε μεταπτυχιακά στο Λονδίνο, δίπλα στον διάσημο ιατρό Ντιέγκο Βεργάνι. Το αντικείμενό του ήταν η Ιατρική Φυσική και Ιατροδυναμική. Μία ημέρα του δώσανε ένα φάκελλο με το θέμα της μεταπτυχιακής εργασίας. Όταν άνοιξε τον φάκελλο, είδε πως έγραφε: “Μοριακή δυναμική”. Το σοκ ήταν τόσο έντονο και η συγκίνηση τόσο μεγάλη, που βγήκε έξω από την αίθουσα και έκλαιγε. Τηλεφώνησε στους γονείς και στα αδέρφια του αμέσως και τους το ανέφερε.
»Ο ιατρός Δημήτριος Μ. είχε θέση Καθηγητού Ιατρού στο Λονδίνο με πολλές έρευνες, ανακαλύψεις, δημοσιεύσεις κ.ά. Σήμερα εργάζεται σε Ελληνικό Νοσοκομείο».
Μαρτυρία κ. Μυτιληναίου Γεωργίου, Θεολόγου από την Θεσσαλονίκη
Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)». Α’. Μαρτυρίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», σελ. 86.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου