Είπε κάποια κυρία ότι κάποτε έπασχε από ιγμορίτιδα και επί 17 χρόνια ανέπνεε μόνο από το στόμα. Ευρισκόμενη σε δύσκολη κατάσταση αποφάσισε να δεχθεί την συμβουλή τού γιατρού να χρησιμοποιήσει κορτιζόνη, παρ’ όλον πού ό Γέροντας Πορφύριος της έλεγε να μη τήν χρησιμοποιήσει.
Πράγματι, της έκανε ό γιατρός τρεις (περίπου) ενέσεις στα ίγμόρια ή ένστάξεις (δεν θυμάται) και όταν ήλθε ή ώρα γιά τήν τέταρτη ό γιατρός είχε εγκατασταθεί στήν Κόρινθο, γι’ αυτό πήγε στον συνεργάτη του.
Τότε όμως της παρουσιάστηκε θάμπωμα στο ένα μάτι και ό γιατρός πού ήταν στήν Κόρινθο, όταν τον ερώτηση στο τηλέφωνο, της είπε: «Δεν είναι τίποτε. Κάνε και τήν τέταρτη δόση».
"Όμως όταν το είπε στον βοηθό του στήν Αθήνα, αύτός είπε: «Εγώ δεν τήν κάνω, διότι υπάρχει περίπτωση να τυφλωθείς».
"Όταν το άκουσε ή ασθενής έτρεξε και το είπε στον Γέροντα, ό όποιος της είπε ότι κινδύνεψε και της συνέστησε να πάει μια βόλτα μακρινή στο δάσος και να προσεύχεται και αύτός θα προσεύχεται από το κελί του. Δεν της είπε να προσεύχεται γιά το μάτι της, όμως εκείνη έτσι το κατάλαβε και προσευχόταν γιά τήν υγεία τού ματιού της.
Όταν επέστρεψε, ό Γέροντας της είπε: «Δεν μού δόθηκες όμως πνευματικά ολόκληρη». Με αυτό εννοούσε ότι δεν προσευχήθηκε γιά το όλον της υπάρξεως της, γιά τήν αιωνιότητα, αλλά μόνον γιά τήν επίγεια, σωματική της υγεία.
Από το βιβλίο: «Από το Σημειωματάριο ενός Υποτακτικού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου