“Αν δεν έχει Θεό μια φιλία δεν διαρκεί. Και η φιλία, γιε μου, όπως και η αγάπη θέλει Θεό για να διαρκέσει”.
Ο αδελφός μου, ο Θεοχάρης, μου έδωσε μια πιο πρακτική λύση:
Και τότε εγώ γονάτισα και παρακάλεσα την Παναγία να μου στείλει καλούς φίλους, καλύτερους από εμένα. Και ποιο νομίζετε μου έστειλε; Τον μετέπειτα για 22 ημέρες Μητροπολίτη Κεφαλληνίας Γεράσιμο, (εδώ ένας λυγμός σπάει τη φωνή του), πολύ σημαντικό άνθρωπο. Αυτός ήταν 10 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα. Εγώ ήμουν 19 και ο Γεράσιμος 29 με εμπειρία του Θεού, εμείς παιδάρια, εψαχνόμασταν. Αυτός είχε ένα μεγάλο χάρισμα, να μαζεύει νέους, ποικίλων υποστάσεων, ανατάσεων, διατάσεων και εντάσεων. Οπότε, μέσα σε εκείνη την παράδοξη σύναξη φίλων εισήλθα και εγώ και μου εμίλησε, ανάμεσα στα πολλά, μου είπε και ότι υπάρχουν και σύγχρονοι Άγιοι. Αυτό με σόκαρε κάπως, πίστευα στους αγίους, αλλά, να έφτανα ως τον Άγιο Νεκτάριο, δεν είχα αντιληφθεί ότι η αγιότητα είναι κάτι ζωντανό, το οποίο διαρκεί και συνεχίζεται μέσα στη ζωή της Εκκλησίας και ότι η Εκκλησία υπάρχει για να γεννά Αγίους.
Και του λέω:
”Τώρα έχει Αγίους;”
Και μου λέει: “Πώς δεν έχει Αγίους; Ο Πορφύριος εδώ έξω στον Ωρωπό δεν είναι Άγιος;”...
Πηγή
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου