Κείμενο εισήγησης που πραγματοποιήθηκε στο χώρο του βιβλιοπωλείου «Αυτογνωσία», Ρέθυμνο 5.6.2013.
Στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Υπάρχουν κάποια πλάσματα, που κατοικούν γύρω μας – στα δάση και στις ερήμους, στα νησιά και τις λίμνες, στα χωριά και τις πόλεις,
πιθανόν και στη γειτονιά σας, στο σχολείο των παιδιών σας και στο χώρο εργασίας σας – τα οποία συγκεντρώνουν μέσα τους ένα είδος πανάρχαιας ενέργειας, που τα κάνει να αγιάζονται και να αγιάζουν και το χώρο γύρω τους.
Επειδή είναι ειρηνικά, ταπεινά και γεμάτα αγάπη και καλοσύνη, σπάνια παρεμβαίνουν δυναμικά στην ανθρώπινη ζωή, αν και μερικές φορές η αγαθή ενέργειά τους μπορεί ν’ αλλάξει προς το καλύτερο τους ανθρώπους.
Ω, τι σπουδαίο πράγμα να ζεις στον ίδιο κόσμο μ’ αυτά τα πλάσματα! Τι σπουδαίο πράγμα, καρδιά μου, να ζεις σ’ ένα τέτοιο κόσμο, όπου, παρά το κακό, τη βία, τον πόνο και το θάνατο, συνυπάρχουν κι αυτά τα πλάσματα και φέρνουν την ειρήνη και την αγάπη σε όποιον έχει – έστω και κρυμμένη στο βάθος της ύπαρξής του – κάποια ευαισθησία και ταπείνωση και μπορεί να τα δεχτεί, ν’ ακούσει και να κατανοήσει το μήνυμά τους.
Όποιος δέχεται να συνυπάρχει μ’ αυτά τα πλάσματα και ακούει και παίρνει μέσα του το μήνυμά τους, είναι σα να δέχεται να συνυπάρχει, ν’ ακούει και ν’ αποδέχεται τον ίδιο το Χριστό. Γιατί τα πλάσματα αυτά είναι άνθρωποι, και συγχρόνως είναι και μικροί Χριστοί, μια και πρώτα εκείνα δέχτηκαν να συνυπάρξουν, ν’ ακούσουν και να πάρουν μέσα στην καρδιά τους το δικό Του λόγο.
Τα πλάσματα αυτά είναι οι άγιοι.
Τι είδους πρόσωπα είναι αυτοί οι «άγιοι», πώς έφτασαν να γίνουν τέτοιοι που είναι και τι σχέση έχουν με την καθημερινή μας ζωή; Κι άραγε υπάρχουν μόνο στην Ορθοδοξία (που είναι η δική μας πνευματική παράδοση και κληρονομιά) ή μήπως σε όλες τις θρησκείες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου