Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου, Μετέωρα

Η Ι. Μονή Αγίου Στεφάνου είναι γυναικείο μοναστήρι στα Μετέωρα (Θεσσαλία). Είναι ένα από τα έξι που συνεχίζουν να είναι ενεργά στα Μετέωρα, τα οποία από το 1988 συμπεριλαμβάνονται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Βρίσκεται στο νότιο άκρο των Μετεώρων, πάνω από την Καλαμπάκα. Η εγκατάσταση των μοναχών στον βράχο του Αγίου Στεφάνου άρχισε στα τέλη του 12ου αι., όταν το 1191/2, σύμφωνα με την παράδοση ο ασκητής Ιερεμίας ίδρυσε τη μονή. Η κατασκευή της μονής άρχισε τον 14ο αιώνα, με πρώτο κτήτορα τον Αντώνιο Καντακουζηνό, και ολοκληρώθηκε τον 16ο αιώνα. Η μονή φέρεται να ανακαινίστηκε εκ βάθρων τον 16ο αιώνα από τον μοναχό Φιλόθεο εκ Σκλάταινας. Επί ημερών του, το 1545, η μονή έγινε σταυροπηγιακή (μέχρι το 1743). Η μονή πήρε τη σημερινή της μορφή με τα κτίρια που κατασκευάστηκαν τον 18ο και 19ο αιώνα. Από το 1961, στη μονή εγκαταβιεί γυναικεία αδελφότητα.

Η μονή συνδέεται με τον σύγχρονο δρόμο με μικρό γεφύρι. Τα κελιά της μονής βρίσκονται εκατέρωθεν της εισόδου. Στα νοτιοανατολικά του περιβόλου βρίσκεται το παλιό καθολικό της μονής, το οποίο χρονολογείται από τον 15ο αιώνα και ανακαινίστηκε τον 16ο αιώνα. Είναι ένας μικρός μονόχωρος δρομικός ναός με λιτή. Έχει δύο φάσεις τοιχογραφιών, με τις δεύτερες να έγιναν από τον Νικόλαο Καστρήνσιο. Το νέο καθολικό βρίσκεται στα βορειοδυτικά του περιβόλου και χτίστηκε το 1798. Είναι σταυροειδής εγγεγραμμένος αγιορείτικου τύπου, με λιτή και προστώο. Αγιογραφήθηκε τη δεκαετία του 1980 από τον Βλάση Τσοτσώνη. Κοντά στο παλαιό καθολικό βρίσκεται η τράπεζα και το σκευοφυλάκιο-μουσείο. Στα ανατολικά του περιβόλου βρίσκεται η εστία, ο στάβλος, ένα μικρό τετράγωνο θολωτό κτίσμα και άλλοι βοηθητικοί χώροι.