Αρχιμ. Ιάκωβος Κανάκης, Πρωτοσύγκελλος Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως
Μέσα στην Βίβλο, και εν προκειμένω στην Παλαιά Διαθήκη, εντοπίζουμε την παρακμή της κοινωνίας στην εποχή που αναφέρονται ή γράφτηκαν τα κείμενα, που είναι όμως σχεδόν ολόιδια με την σημερινή εποχή.
Διαβάζουμε στον προφήτη Ησαΐα για την κατάσταση του ανθρώπου: «Στρέφεται προς τα δεξιά (να φάγη) γιατί πεινάει∙ τρώγει και προς τα αριστερά και δεν χορταίνει. Καθένας θα κατατρώγη τις σάρκες του βραχίονά του» (Ησ.9,19 βλ. Ιερ.19,9).
Σε άλλο σημείο: «…ο λαός ο πορευόμενος εν σκότει και σκιά θανάτου…» (Ησ.9,2). Πορεύεται δηλαδή ο άνθρωπος στο σκοτάδι και η σκιά που επιλέγει να πλαγιάση για να ξεκουραστή αποδεικνύεται «σκιά θανάτου». Ο ίδιος προφήτης αναφέρει: «Η αμαρτία σιγοκαίει και θα ανάψη πυρκαγιά και θα καταφάγη, όπως η φωτιά το δάσος, όλη την υπόσταση του έθνους» (Ησ.9,17).
Σε άλλο σημείο: «…ο λαός ο πορευόμενος εν σκότει και σκιά θανάτου…» (Ησ.9,2). Πορεύεται δηλαδή ο άνθρωπος στο σκοτάδι και η σκιά που επιλέγει να πλαγιάση για να ξεκουραστή αποδεικνύεται «σκιά θανάτου». Ο ίδιος προφήτης αναφέρει: «Η αμαρτία σιγοκαίει και θα ανάψη πυρκαγιά και θα καταφάγη, όπως η φωτιά το δάσος, όλη την υπόσταση του έθνους» (Ησ.9,17).
Από αυτό εξάγεται ένα σημαντικό συμπέρασμα, ότι τελικά η ίδια η αμαρτία είναι αυτή που τιμωρεί τον άνθρωπο και όχι ο Θεός. Ο άνθρωπος γίνεται η αιτία του κακού γιατί άλλωστε «ο Θεός θάνατον ουκ εποίησε» ( Σοφ.Σολ. 1,13). Οι βιβλικές εικόνες που περιγράφουν στο ιερό κείμενο την παρακμή της κοινωνίας των ανθρώπων είναι ζωντανές και ιδιαιτέρως εκφραστικές. Οι άνθρωποι τελικά, όπως στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, έτσι και τώρα μοιάζουν όντως με «σπασμένα καλάμια» και με «τρεμοσβήνοντα λυχνάρια». Άνθρωποι δηλαδή τραυματισμένοι και απογοητευμένοι. Μόνοι και αβοήθητοι. Μια ανθρωπότητα που μοιάζει σαν να μην άλλαξε καθόλου ως προς τα πάθη και τις συμπεριφορές των ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου