Ένας τόπος ζει πάντοτε το παρόν, προσδοκώντας το μέλλον, έχοντας όμως ως θεμέλιο και αφετηρία του το παρελθόν, την ιστορία του και την παράδοση του που τον ισχυροποιεί μέσα στους αιώνες και στην ιστορία.
Γνωρίζοντας άλλωστε το παρελθόν μας, την ιστορία μας, τότε μπορούμε να αξιοποιούμε το παρόν και να σχεδιάζουμε τον μέλλον, πάντοτε όμως μέσα στο πνεύμα της αγαπημένης μου ρήσης του μακαριστού Γέροντος Χαλκιδόνος Μελίτωνος, «η χθες παρήλθε προ πολλού, ούτε καν την σήμερον ζώμεν, μας προέλαβεν η μεθαύριον».
Ανάμεσα, λοιπόν, σε δύο ψηλές κορυφές του όρους Αραχναίο (τον “Παπακώστα” στα 1.199 μέτρα και την “Τραπεζώνα” 1.139 μέτρα), στέκεται και ο δικός μου τόπος, το Αραχναίο, ένα περήφανο αρβανιτοχώρι, το οποίο στέκει αιώνες ανάμεσα στα βουνά αψηφώντας το ερημικό και άγριο τοπίο που το αγκαλιάζει. Αναφέρεται ότι στην κορυφή του όρους Μαυροβούνι ή Αρνάς κατά την αρχαιότητα, άναψε η φωτιά (φρυκτωρία) με την οποία αναγγέλθηκε στις Μυκήνες η άλωση της Τροίας. Πάνω σε αυτή την κορυφή υπήρχαν βωμοί του Δία και της Ήρας και κάπου εκεί ξεκινά να ξετυλίγεται το κουβάρι της ιστορίας του τόπου αυτού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου