Θαρρῶ πώς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι κυρίως μία ἐσωτερική κατάσταση Εἷναι ἡ κυριαρχία τοῦ Θεοῦ στίς καρδιές μας. Ὃλες οἱ προσπάθειες νά ἐρμηνευθῆ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ σάν μία ἐξωτερική ἐπιβολή, ἀποτελοῦν μιά παραχάραξη τοῦ νοήματός της.
Γιατί τότε θά μποροῦσε νά τήν ἐπιβάλη ὁ ἲδιος ὁ Θεός ἀναγκαστικά στούς ἀνθρώπους. Ἡ ἐπικράτηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ σημαίνει μιά ἐναγώνια προσπάθεια τοῦ κάθε ἀνθρώπου νά ἀπαρνηθῆ τόν ἐαυτό του ἀφήνοντάς τον στά χέρια τοῦ Θεοῦ.
Ἐπειδή ἐσωτερική εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γι αὐτό εἶναι βασιλεία δικαιοσύνης καί ἀγάπης καί ἀλήθειας.
Εἶναι ἡ ἱεράρχηση τῶν ἀξιῶν τοῦ πνεύματος πάνω στίς ἀξίες τοῦ σώματος. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εῑναι ἡ τελική καί τελειωτική ἀναγνώριση τοῦ ἐγωϊστῆ ἀνθρώπου, ὃτι δέν εἶναι ἱκανός μὀνος του νά ἐπιτύχη τίποτε καί προσκαλεῖ τό Θεό νά ρυθμίση "ἐν λευκῶ" τά τῆς τύχης του. Εἶναι ἡ ἐκθρόνιση, αὐτοπροαίρετη καί αὐτόβουλη βέβαια, τοῦ ἐγώ ἀπό τό θρόνο του καί ἡ ἐνθρόνιση τοῦ Θεοῦ μέ ἀπόλυτα κυριαρχικά δικαιώματα στήν ὓπαρξή μας καί μέσα της καί ἒξω της, στήν ἐξωτερική της δραστηριότητα καί προσπάθεια.
Ἱερομ. Εὐσεβίου, "ΑΝΑΒΆΣΕΙΣ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου