Ὁ Θεός μπορεῖ νά τούς βάλει ὅλους στόν Παράδεισο, καί ὅλων τῶν θρησκειῶν νά τούς βάλει, ὅλους. Αὐτό, ὅμως, τά χαρτιά μας δέν τό γράφουν. Ἀλλά οὔτε καί πρέπει ἐμεῖς νά τό πιστεύουμε. Ἔστω κι ἄν ὁ Θεός, ὅλους μπορεῖ νά τούς πάρει ὡς παιδιά Του. «Μέ ἀκούεις;...», ἔτσι πιστεύουμε.
Μά, θά πεῖς... Γιατί νά μήν τό ποῦμε, ὅτι ὅλοι εἴμαστε παιδιά Του; Ὄχι. Δέν μποροῦμε ἐμεῖς νά τό ποῦμε αὐτό. Ἔτσι πρέπει νά τό ἔχουμε μέσα μας. Ἄλλο τί θά κάνει ὁ Θεός εἰς τήν Δευτέρα Παρουσία. Ἐμεῖς δέν θά τό βάλουμε ἀπό τώρα, γιά νά τά ἔχουμε ὅλα ἴσιωμα! Πρέπει νά τό ἔχουμε ἔτσι μέσα μας. Ἔτσι ἔρχεται. «Μά», θά πεῖς, «εἶναι ἀνθρώπινο». Ἔ; Ἔτσι τό καταλαβαίνουμε, ἔ; Ἔτσι μᾶς τό δίνει ἡ Γραφή. Νά τό καταλαβαίνουμε ἔτσι. Τό πῶς θά εἶναι ὁ Θεός, δέν μᾶς [τό] λέει πῶς θά εἶναι. Κανένας δέν μπορεῖ νά καταλάβει πῶς εἶναι ὁ Θεός. Λοιπόν, ἐγώ ἔτσι πιστεύω τά πράγματα. Ἐάν μέ μπερδέψετε ἐσεῖς, τί θά κάνω ἐγώ; Αὐτοί εἶναι θρῆσκοι! Λοιπόν θά ρωτήσουν, ἀπό ’δῶ, ἀπό ’κεῖ... θά ποῦν «τί εἶναι αὐτά τά παιδιά;»... Μά... καί γι’ αὐτόν τόν σκοπό, ἐγώ εἶμαι γέροντας, πρέπει νά εἶμαι εἰλικρινής. Ἔχω τόσο κόσμο... δέν ξέρεις. Ὅλοι... Ὅλος ὁ κόσμος, ἐδῶ στό τηλέφωνό μου, νά ἔρθεις, ἀπό ὅλα τά βασίλεια τοῦ κόσμου τηλεφωνοῦν, τήν νύχτα, ὅ,τι ὥρα νά ’ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου