Ποια λέγονται κανονικά και ποια απόκρυφα βιβλία της Αγίας Γραφής;

Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ιερεμία

Τά 27 βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης, εἶναι τά κανονικά βιβλία, πού περιλαμβάνονται στόν Κανόνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπως τόν καθόρισε ἡ Ἐκκλησία. Τά κανονικά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς λέγονται καί «ἐνδιάθετα» ἤ «ἐνδιάθηκα», γιατί περιλαμβάνονται στήν Διαθήκη· ἀκόμη λέγονται καί «γνήσια». Ἀντίθετα τά μή γνήσια λέγονται «νόθα» ἤ «ἀπόκρυφα». 

Ἀπόκρυφα βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, Παλαιᾶς καί Καινῆς Διαθήκης, καλοῦνται τά βιβλία ἐκεῖνα πού γράφτηκαν ἀπό τόν Β´ π.Χ. μέχρι τόν Ε´ μ.Χ. αἰώνα, εἴτε ἀπό Ἰουδαίους εἴτε ἀπό χριστιανούς συγγραφεῖς, καί στά ὁποῖα οἱ συγγραφεῖς τους, μιμούμενοι τά κανονικά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, προσπαθοῦσαν νά δώσουν κανονικό κύρος. 

Τά ἀπόκρυφα βιβλία εἶναι πολυάριθμα· πολλά διασώθηκαν στά συγγράμματα τῶν ἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων κατά τούς τίτλους τους μόνο, ἄλλα δέ καί κατά τό περιεχόμενό τους. Ὡς πρός τήν ὀνομασία τους τά ἀπόκρυφα βιβλία στρέφονται γύρω ἀπό τήν ὀνομασία τῶν κανονικῶν βιβλίων. 

Τά κανονικά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀλάθητα, δέν περιέχουν δηλαδή καμμία ἀνακρίβεια καί κανένα λάθος ἤ ψέμα σχετικά μέ τήν σωτήρια ἀλήθεια. Καί ἀκόμη τά κανονικά αὐτά βιβλία εἶναι θεόπνευστα. 

Γράφτηκαν ἀπό ἱερούς ἄνδρες μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι κατ᾽ οὐσίαν ὁ συγγραφεύς τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί πού χρησιμοποίησε τούς ἱερούς συγγραφεῖς ὡς ὄργανα· συμμετεῖχαν ὅμως οἱ ἱεροί συγγραφεῖς στά νοήματα πού ἔγραφαν καί δέν ἔγραφαν σάν μέντιουμ, γιατί ἔγραφαν μέ τόν προσωπικό τους γλωσσικό καί συγγραφικό χαρακτήρα. Τά ἀπόκρυφα βιβλία, ἀντίθετα πρός τά κανονικά, ἔχουν πλάνες, γιατί γράφονταν ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἀπό αἱρετικούς κύκλους. 

Ὑπάρχουν καί μερικά ἄλλα βιβλία, τά ὁποῖα δέν εἶναι μέν κανονικά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀλλά δέν εἶναι καί ἀπόκρυφα, πονηρά δηλαδή πλαστογραφήματα. Εἶναι γνήσια βιβλία ὁρισμένων ἀποστολικῶν πατέρων ἀλλά ὄχι θεόπνευστα μέ τό κύρος τῶν κανονικῶν βιβλίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 

Τέτοια βιβλία εἶναι οἱ Ἐπιστολές τοῦ Κλήμεντος Ρώμης, τοῦ Ἰγνατίου Ἀντιοχείας, ἡ Διδαχή τῶν Ἀποστόλων κ.ἄ. Ἀπό μερικούς παλαιούς τά βιβλία αὐτά κρίθηκαν καί ὡς κανονικά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀλλά αὐτό δέν εἶναι σωστό. Τά βιβλία αὐτά εἶναι καλά καί ὠφέλιμα καί ἀναγκαῖα πρός μελέτη, εἶναι «ἀναγνώσιμα», ὄχι ὅμως θεόπνευστα μέ τήν ἰδιαίτερη ἔννοια, ὅπως τά κανονικά βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας συχνά ἔκαναν καταλόγους τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀλλά πρέπει ἰδιαίτερα νά παρατηρήσουμε ὅτι τούς ἄφηναν ἀτελεῖς, γιατί περίμεναν τήν φωνή τῆς Ἐκκλησίας γιά τόν αὐθεντικό καθορισμό τῶν κανονικῶν βιβλίων. 

Ὅπως εἴπαμε, τά κανονικά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι 27. Λέγεται πολλές φορές ὅτι τά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι 27, ἐπειδή ἡ Ἐκκλησία ἔκρινε αὐτά ὡς γνήσια μετά ἀπό προσεκτική μελέτη, ἤ λέγεται ὅτι αὐτό ἤ ἐκεῖνο τό βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης συμπεριλήφθηκε στόν Κανόνα, ἐπειδή μετά ἀπό καιρό διαπιστώθηκε ἡ γνησιότητά του. «Αὐτό εἶνε ἕνα λάθος καί μάλιστα σοβαρόν. 

Ἡ Ἐκκλησία οὐδέποτε ἔκρινε τό περιεχόμενον ἑνός κανονικοῦ βιβλίου, διά νά ἀποφασίσῃ ἄν πρέπῃ ἤ δέν πρέπῃ νά γίνῃ δεκτόν εἰς τόν Κανόνα. Ἡ Ἐκκλησία παρέλαβεν. Ἡ ἠγγυημένη παραλαβή εἶνε τό κριτήριον τοῦ κανονικοῦ καί ὄχι ἡ ἐκ τῆς μελέτης διαπίστωσις τῆς ἀξιοπιστίας. 

Κριτήριον εἶνε ἡ ἱστορική πληροφορία καί ὄχι ἡ κριτική ἐργασία. Καί τά κανονικά βιβλία ἦσαν εἰς τόν Κανόνα ἐξ ἀρχῆς, δέν προεκρίθησαν διά νά εἰσέλθουν. 

Διά τοῦτο καί ὁ Μ. Ἀθανάσιος λέγει “περί ἧς ἐπληροφορήθημεν, καθώς παρέδοσαν τοῖς πατράσι” καί ὄχι “ἅτινα προεκρίναμεν κατόπιν ἐμβριθοῦς ἐξετάσεως”. 

Τά κανονικά εἶναι διά τόν Ἀθανάσιον τά “παραδοθέντα, πιστευθέντα τε θεῖα εἶναι”, καί ὄχι τά προφανῶς ὑπερέχοντα τῶν ἄλλων ἤ τά ἐκ τῆς κριτικῆς βασάνου γνήσια ἀποδεικνυόμενα. Δηλαδή οἱ πατέρες δέν ἐξήταζον τίποτε ἄλλο, εἰ μή πῶς καί ὑπό τίνων μαρτυροῦνται τά βιβλία, καί μέχρι ποῦ ἀνέρχεται ἡ μαρτυρία των καί ἄν εἶνε συνεχής καί ἀδιάκοπος καί ἠγγυημένη» (Σάκκος). 

Ἔγκυρος ἐκκλησιαστικός κατάλογος τῶν κανονικῶν βιβλίων τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ὁλοκλήρου τοῦ Κανόνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ὁ κατάλογος τοῦ Μ. Ἀθανασίου. Ὁ κατάλογος αὐτός περιλαμβάνεται στήν ΛΘ´ ἑορταστική ἐπιστολή του, πού ἀπεστάλη ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πάσχα ὡς ἐγκύκλιος σέ ὅλες τίς Ἐκκλησίες τῆς Οἰκουμένης. 

Ἀπό τήν ἐπιστολή σώθηκε μόνο τό κεφάλαιο πού ἀναφέρεται στόν Κανόνα τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Τόν κατάλογο τῶν βιβλίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς πού ἀναφέρεται στήν ἐπιστολή αὐτή τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου, αὐτόν παρέλαβε ἡ Ἐκκλησία, αὐτός εἶναι ἐκκλησιαστικός Κανόνας τῆς Ἁγίας Γραφῆς. 

Πηγή