Επί κατοχής, κάποιος νέος σκότωσε ζαρκάδια και πήγε να το εξομολογηθεί στον όσιο [στον όσιο Γεώργιο (1901-1959)], γιατί όλοι του έλεγαν ότι αυτό που έκανε είναι αμαρτία. Στην εξομολόγηση του είπε ο όσιος:
Ο όσιος Γεώργιος της Δράμας (Καρσλίδης).
– Γνωρίζω, όχι παιδί μου, δεν έκανες αμαρτία, ο Θεός σου τα έστειλε, γιατί ήσασταν πολύ πεινασμένα.
Το 1944 τον [νέο αυτό] τον έπιασαν οι Βούλγαροι με άλλους 29 συγχωριανούς του. Τους πήγαν στη Δράμα και τους έκλεισαν στη φυλακή. Μετά τους πήγαν στις Σέρρες. Εκεί έμεινε εννέα ημέρες.
Με τη βοήθεια ενός καλού διερμηνέως αθωώθηκε με άλλους πέντε και ελευθερώθηκαν. Τους υπόλοιπους τους καταδίκασαν σε θάνατο και σε ισόβια δεσμά, αλλά ευτυχώς ήλθε η λήξη του πολέμου και σώθηκαν όλοι, όπως είχε προείπει ο όσιος.
Μιας εξαδέλφής του τον σύζυγο οι Βούλγαροι τον πήραν και τον έβαλαν φυλακή. Τον έστειλαν μάλιστα στη Βουλγαρία, για να τον κρεμάσουν εκεί. Η σύζυγός του έκλαιγε απαρηγόρητα και μονολογούσε:
– Κρίμα, ο Γέροντας είπε ότι κανείς από τα Δεντράκια δεν θα πάθει τίποτε και να που έκανε λάθος. Τον πήραν τώρα τον άνδρα μου στη Βουλγαρία για να τον κρεμάσουν.
Όμως ο όσιος Γέροντας δεν είχε κάνει λάθος, γιατί μετά από πέντε μήνες γύρισε ζωντανός, όταν ο πόλεμος είχε τελειώσει.
Από το βιβλίο του Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, ο «Όσιος Γεώργιος της Δράμας (1901-1959)», έκδοση Ιεράς Μονής Αναλήψεως του Σωτήρος Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου