Ὁ ἴδιος ἔλεγε ὅτι ἔζησε στό Ἅγιον Ὄρος καί ἔκλαιγε γιά 17 χρόνια τίς ἁμαρτίες του. Τί σημαίνει αὐτό; Μετάνοια, ταπείνωση, προσευχή. Καί στήν συνέχεια ἀπέκτησε ἀγάπη γιά τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο.
Εἶναι αὐτό πού λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, ὅτι ρίζα πάντων τῶν παθῶν εἶναι ἡ φιλαυτία καί φιλαυτία εἶναι «ἡ τοῦ σώματος ἄλογος φιλία». Καί ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι φίλαυτος εἶναι μισόθεος καί μισάνθρωπος.
Ἐφ’ ὅσον ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του, τό σῶμα του βασικά, δέν μπορεῖ νά ἀγαπᾶ πραγματικά τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο. Καί ὅταν θεραπεύη τήν φιλαυτία, τότε ἀποκτᾶ φιλοθεΐα καί φιλανθρωπία, ἀγάπη μεγάλη γιά τόν Θεό, ἀγάπη μεγάλη γιά τόν ἄνθρωπο. Καί στήν συνέχεια βιώνει αὐτήν τήν ἔκρηξη τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό. Αὐτό ἔκανε καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς.
Διαβάστε προσεκτικά τίς διδαχές του, πού ἔχουν δημοσιευθῆ καί κυκλοφοροῦν, καί θᾶ δῆτε αὐτό τό περιεχόμενο τῆς ζωῆς του. Θά δῆτε τόν Ἁγιορείτη Μοναχό, ὁ ὁποῖος διακρινόταν γιά τήν ἄφατη καί μεγάλη ταπείνωση, διακρινόταν γιά τόν γλυκύτατο λόγο του, τήν καθαρή ἀγάπη, μιά ἀγάπη ἡ ὁποία ἐξέρχεται ἀπό καθαρή καρδιά χωρίς ἰδιοτέλεια. Εἶχε ἀποκτήσει ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη. Ἑπομένως εἶχε βαθυτάτη ταπείνωση, καθαρή ἀγάπη καί θά ἔλεγα ἀκόμη γλυκύτατο λόγο. Ὅταν μιλοῦσε γιά τόν Χριστό ἔλεγε: «Ὁ γλυκύτατός μου Ἀφέντης καί Δεσπότης». Καί ὅταν μιλοῦσε στόν λαό μιλοῦσε μέ πολύ ὡραῖο τρόπο, μέ γλυκύτητα, μέ ταπείνωση, μέ καθαρή ἀγάπη. Γι’ αὐτό καί ὁ λαός προσελκυόταν ἀπό τόν λόγο του. Ἦταν ἕνας μαγνήτης πού εἵλκυε τόν λαό ὁπουδήποτε καί ἄν πήγαινε. Ἀκολουθοῦσαν χιλιάδες ἄνθρωποι τόν ἅγιο Κοσμᾶ, γιά νά ἀκούσουν τήν διδαχή του. Ἦταν ἕνας Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος καί εἶχε ἁγιορείτικο ἦθος. Καί βλέπετε, ἐπαναλαμβάνω, διαβάζοντας τά κείμενά του ἐκφράζεται αὐτό τό ἦθος τοῦ Ἁγιορείτη Μοναχοῦ.
Ναυπάκτου Ἱερόθεος: «Ἐκκλησιαστική Παρέμβαση» τ. 217/Αὔγουστος 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου