Ήταν κάποτε ο Γέροντας [ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης] με μία κοπέλλα πνευματικοπαίδι του αρχιτεκτόνισσα και περιμέναμε για ταξί μέσα στη βροχή. Τα ταξί όμως δεν σταματούσαν.
Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (1906-1991).
Κάποια στιγμή σταμάτησε κάποιο και μπήκε ο Γέροντας μέσα. Λέει ο ταξιτζής:
– Δεν θα σταματούσα, αλλά επειδή είχα πατέρα παπά, γι αυτό σταμάτησα· και μάλιστα ήταν ο πατέρας μου άγιος, όχι σαν εσάς.
Δεν είπε τίποτα ο Γέροντας. Σε λίγο όμως άρχισε να του λέη πράγματα για τη ζωή του και μάλιστα με τους αντάρτες που είχε περάσει δύσκολα ο οδηγός. Του λέει λοιπόν:
– Θυμάσαι που σε είχαν οι αντάρτες εκεί στο δέντρο κτλ· οπότε ο οδηγός σταμάτησε το ταξί και λέει:
– Γέροντα που με ξέρεις;
– Δεν σε ξέρω, αλλά με την Χάρη του Θεού βλέπω την ζωή σου.
Αυτός ο ταξιτζής μας έλεγε ότι εκείνη την ώρα ήρθε σε τέτοια κατάνυξη, που ήταν πανέτοιμος για το μαρτύριο.
Από το βιβλίο ο “Όσιος Πορφύριος, Μαρτυρίες, διηγήσεις, νουθεσίες”, έκδοση Ενωμένης Ρωμιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου