Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αποδίδουμε στα Αγία λείψανα τιμή και ευλαβική προσκύνηση, η όποια όμως δεν αποτελεί λατρευτική προσκύνηση η λατρεία. Τούτο γιατί κανείς ποτέ ορθόδοξος χριστιανός δεν ταύτισε στη σκέψη του τα τίμια λείψανα με «θεούς».
Μακαριστός π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ (ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ).
Οι Άγιοι Πέντε Μάρτυρες, Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης, άθλησαν το 296 στην Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, επί των σκληρών διωγμών των Ρωμαίων Αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού και τα ιερά λείψανά τους έφεραν στην Ελλάδα κατά την Μικρασιατική Καταστροφή, το 1924, οι κάτοικοι του Σεμέντερε της Καππαδοκίας, ενός χωριού ανάμεσα των χωριών Μισθί και Ενεχίλ.
Μεταφέροντας προσεκτικά και ευλαβικά την Λάρνακα, έπειτα από πολλές περιπέτειες, κακουχίες και διαχωρισμούς, κατοίκησαν αρχικά, σε ένα ορεινό χωριό της Καβάλας, που ονομαζόταν Κόκκαλα όμως κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η διαμονή σε εκείνο το χωριό αποδείχτηκε ακατάλληλη και το 1944, το εγκατέλειψαν και κατέβηκαν στον κάμπο των Φιλίππων, όπου και εγκαταστάθηκαν στον τελικό προορισμό τους, το Πολύστυλο της Καβάλας.
Σύμφωνα με ένα Κώδικα του 11ου αιώνα που σήμερα φυλάσσεται στην βιβλιοθήκη του Sant Michel των Βολλανδιστών πατέρων στις Βρυξέλλες, τα λείψανα των αγίων 5 Μαρτύρων φυλάσσονταν στο Σεμέντερε ή Σεμέντρα (τουρκικά Ovacik) της Καππαδοκίας, στην παλαιοχριστιανική κατακόμβη, στο μοναστήρι της Αγίας Μακρίνας και της Αγίας Λουκίας της Παρθένου.
Βαθιά, κάτω στην κατακόμβη του μοναστηριού που εκεί παρέμεινε η Αγία Μακρίνα για να αποφύγει την μανία του Γαλέριου, εκεί υπάρχουν ακόμη και σήμερα οι 3 τάφοι που φιλοξένησαν τα ιερά σκηνώματα των 5 Μαρτύρων και που ακόμη και σήμερα όπως και η λάρνακα των αγίων 5 Μαρτύρων, πλημμυρίζουν με μία άρρητη θαυμαστή ευωδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου