Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της ημέρας (3 - 9 - 2018)

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιε΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν 

(Γαλ. β΄ 11-16)

11 Ὅτε δὲ ἦλθε Πέτρος εἰς Ἀντιόχειαν, κατὰ πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην, ὅτι κατεγνωσμένος ἦν. 12 πρὸ τοῦ γὰρ ἐλθεῖν τινας ἀπὸ Ἰακώβου μετὰ τῶν ἐθνῶν συνήσθιεν· ὅτε δὲ ἦλθον, ὑπέστελλε καὶ ἀφώριζεν ἑαυτόν, 

φοβούμενος τοὺς ἐκ περιτομῆς. 13 καὶ συνυπεκρίθησαν αὐτῷ καὶ οἱ λοιποὶ Ἰουδαῖοι, ὥστε καὶ Βαρνάβας συναπήχθη αὐτῶν τῇ ὑποκρίσει. 14 ἀλλ’ ὅτε εἶδον ὅτι οὐκ ὀρθοποδοῦσι πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου,

εἶπον τῷ Πέτρῳ ἔμπροσθεν πάντων· εἰ σὺ Ἰουδαῖος ὑπάρχων ἐθνικῶς ζῇς καὶ οὐκ ἰουδαϊκῶς, τί τὰ ἔθνη ἀναγκάζεις ἰουδαΐζειν; 15 Ἡμεῖς φύσει Ἰουδαῖοι καὶ οὐκ ἐξ ἐθνῶν ἁμαρτωλοί, 16 εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαι­οῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν Ἰη­σοῦν ἐπι­στεύσαμεν, ἵνα δικαι­­ωθῶμεν ἐκ πίστεως Χρι­στοῦ καὶ οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, διότι οὐ δικαιωθήσε­ται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

11 Ὅταν ὅμως ἦλθε ὁ Πέτρος στήν Ἀντιόχεια, ἀντι­στά­θηκα μπροστά του καί διαφώνησα μαζί του, διότι ἦταν ἀξιοκατάκριτος. 12 Καί ἦταν ἀξιοκατάκριτος, διότι πρίν ἔλθουν μερικοί ἀπ’ τούς Χριστιανούς τῶν Ἱεροσολύμων, ὅπου ὁ Ἰά­­­κω­­­­βος ἦταν ἐπίσκοπος, ἔτρωγε μαζί μέ τούς ἐθνικούς Χρι­­­­­στιανούς. Ὅταν ὅμως ἦλθαν αὐτοί, ξέφευγε καί ἀπο­μα­­κρυνόταν, ἐπειδή φοβόταν μήπως σκανδαλίσει τούς Ἰουδαίους Χριστιανούς. 13 Καί μαζί του ἄρχισαν νά ὑποκρίνονται καί οἱ ὑπό­­λοιποι Ἰουδαῖοι Χριστιανοί στήν Ἀντιόχεια, ὥστε ἀκόμη κι ὁ ἴδιος ὁ Βαρνάβας συμπαρασύρθηκε στήν ὑπο­κρι­σία τους ἐκείνη. 14 Ἐγώ ὅμως ὅταν εἶδα ὅτι δέν βαδίζουν σωστά, σύμφωνα μέ τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, εἶπα στόν Πέτρο μπροστά σέ ὅλους: Ἐάν ἐσύ, ἐνῶ εἶσαι γεννημένος Ἰου­­­­δαῖος, τώρα πού ἔγινες μαθητής τοῦ Χριστοῦ ζεῖς καί συμπεριφέρεσαι ὅπως οἱ ἐθνικοί Χριστιανοί καί ὄχι ὅπως οἱ Ἰουδαῖοι, γιατί μ’ αὐτό πού κάνεις τώρα ἀνα­γκά­­ζεις τούς ἐθνικούς Χριστιανούς νά ἀκολουθοῦν τά ἔθι­μα καί τίς παραδόσεις τῶν Ἰουδαίων; 15 Ἐμεῖς εἴμαστε γεννημένοι Ἰουδαῖοι καί δέν εἴμαστε ἐθνικοί πού ἀγνοοῦν τόν ἀληθινό Θεό καί ὑπηρετοῦν τήν ἁμαρτία. 16 Ἐπειδή ὅμως μάθαμε ἀπό τήν προσωπική μας πείρα ὅτι δέν γίνεται δίκαιος ὁ ἄνθρωπος καί δέν σώζεται μέ τήν τήρηση τῶν τυπικῶν διατάξεων τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου ἀλλά μόνο μέ τήν πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό, γι’ αὐτό λοιπόν κι ἐμεῖς πιστέψαμε στόν Ἰησοῦ Χριστό, γιά νά γίνουμε δίκαιοι καί νά σωθοῦμε ἀπό τήν πίστη στό Χριστό καί ὄχι ἀπό τά ἔργα τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου. Διότι, ὅπως ἀναφέρεται καί στούς ψαλμούς, μέ τά ἔργα τοῦ νόμου δέν θά δικαιωθεῖ καί δέν θά σωθεῖ κανένας ἄνθρωπος.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιε΄ ἑβδ. Ματθαίου 

(Μαρκ. ε΄ 24-34)

24 καὶ ἀπῆλθε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν. 25 Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ρύσει αἵματος ἔτη δώδεκα, 26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπα­νή­σασα τὰ παρ᾿ ἑαυτῆς πάν­τα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖ­σα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα, 27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰη­σοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄπισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· 28 ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι. 29 καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. 30 καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐ­τοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐ­­­πιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλε­γε· τίς μου ἥψατο τῶν ἱμα­­τίων; 31 καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· βλέπεις τὸν ὄ­­­­χλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο; 32 καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν. 33 ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. 34 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θύγατερ,­ ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕ­­­παγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑ­­γιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

24 Κι ὁ Ἰησοῦς πῆγε μαζί του. Πολύς λαός τότε ἄρχισε νά τόν ἀκολουθεῖ καί τόν στρίμωχναν ἀπ’ ὅλα τά μέ­ρη. 25 Ἀνάμεσά τους ἦταν καί μιά γυναίκα πού ἔπασχε δώδεκα χρόνια ἀπό αἱμορραγία, 26 ἡ ὁποία ταλαιπωρήθηκε πολύ ἀπό τήν κακή θεραπεία πολ­λῶν ἰατρῶν καί ξόδεψε ὅλη τήν περιουσία της χω­­­ρίς νά ἔχει καμία βελτίωση σέ τίποτε, ἀλλά μᾶλλον πρός τό χειρότερο πήγαινε. 27 Αὐτή ὅταν ἄκουσε γιά τόν Ἰησοῦ ὅτι ἐνεργεῖ θαυματουργικές θεραπεῖες, ἦλθε μέσα ἀπ’ τόν κόσμο πίσω του κι ἄγγιξε τό ἔνδυμά του. 28 Διότι ἔλεγε μέσα της ὅτι καί μόνο ν’ ἀγγίξω τά ἐ­ν­δύ­ματά του, θά σωθῶ ἀπ’ τήν ἀσθένειά μου. 29 Κι ἀμέσως σταμάτησε ἡ αἱμορραγία της, καί κατάλαβε ἀπό τή μεταβολή πού πῆρε τό σῶμα της ὅτι θεραπεύθηκε ἀπό τήν ἀρρώστια πού τήν βασάνιζε. 30 Ἀμέσως τότε ὁ Ἰησοῦς πληροφορήθηκε ἐσωτερικά ἀπό τή θεία του φύση τή δύναμη πού βγῆκε ἀπ’ αὐτόν, κι ἀφοῦ στράφηκε πρός τό λαό εἶπε: Ποιός ἄγγιξε τά ἐνδύματά μου; 31 Οἱ μαθητές του ὅμως τοῦ ἔλεγαν: Βλέπεις ὅτι ὁ κόσμος σέ στριμώχνει ἀπ’ ὅλα τά μέρη, κι ἐσύ λές, ποιός μέ ἄγγιξε; 32 Ἀλλά ὁ Ἰησοῦς παρατηροῦσε γύρω γιά νά δεῖ ἐκείνη πού τό ἔκανε αὐτό. 33 Ἡ γυναίκα τότε μέ φόβο καί τρόμο, ἐπειδή γνώριζε τή θεραπεία πού τῆς εἶχε γίνει, ἦλθε κι ἔπεσε γονατιστή μπροστά του καί τοῦ εἶπε ὅλη τήν ἀλήθεια. 34 Κι αὐτός τῆς εἶπε: Κόρη μου, ἡ πίστη πού εἶχες ὅτι θά θεραπευόσουν ἐάν ἄγγιζες τό ἔν­δυ­μά μου, σέ ἔχει σώσει ἀπό τήν ἀσθένειά σου. Πήγαινε στό καλό εἰρηνική καί ἥσυχη καί νά εἶσαι πάντα ὑγιής ἀπό τήν ἀρρώστια πού σέ βασάνιζε.